ใจคนเรานี่แปลก แรก ๆ ไม่คิดว่าจะรักเธอได้ ไม่เคยมองเห็นค่าความห่วงหาห่วงใย ไม่คิดว่าใจจะหวั่นไหว..ได้เลย เธอยังเป็นเธอเป็นเพื่อนฉัน ฉัน..คิดแค่นั่นใจเฉลย มาวันนึงเกิดความผูกพันคุ้นเคย ไม่รู้ตัว...ตัวเองเลยว่าเป็นอะไร ไม่เห็นหน้าเธอนั้นใจคิดถึง คอยคำนึงเฝ้าพะวงคอยสงสัย เธอหายหน้าไม่มาด้วยเหตุใด เบื่อฉันแล้วหรือไร...ไม่รู้เลย ................*-*..........................
989
5
0
หน้าส่วนตัว
