ด.ช. ปรัชญา
แม้ความคิดถึงไม่มีขา.....
และไม่อาจเดินไปมาได้หลายหน
แต่ความคิดถึงอาจเวียนวน
เพื่อคิดถึงใครบางคนอยู่ในใจ
แม้ความคิดถึงไม่มีขา.....
แต่ก็อาจบินไปมาถึงกันได้
เช้าช้าเย็นค่ำเท่าไรไร
ความคิดถึงโบยบินไปทุกนาที
หากเธอคิดถึงฉัน.....
ทุกเชื่อวันจงอย่าได้หมองศรี
ลืมเสียสิความทุกข์ที่เธอมี
รักษาไว้แต่ความดีในหัวใจ
หากเธอคิดถึงฉัน......
ทุกเชื่อวันให้เธอจงฝันใฝ่
จงเชื่อมั่นและจงได้ก้าวไป
ด้วยหัวจิตหัวใจไร้มลทิน
ฉันจะรอเธออยู่ที่ฟากนี้.....
ฟากแห่งฟ้าที่ความดีไม่สูญสิ้น
ฟากแห่งฝันที่ใจเธอจะได้ยิน
ที่ความหวังทั้งสิ้นจะเรืองรอง
ขอเธอจงได้ก้าวมา.....
ผ่านภูผาและเมฆาทุกห้วงห้อง
1381
2
0
หน้าส่วนตัว
