++--ลอยไปในสายลม--++
ใกล้ แค่นี้ แต่ทำไม เหมือนไกลนัก
แม้ใจรัก แต่ทำไม ไม่เห็นค่า
ใกล้แค่นี้ ยังเหมือนห่าง หลายพันวา
แม้ใจรัก แต่ทว่า ยังห่างกัน
ตา ที่จ้อง มองกันอยู่ เธอรู้ไหม
มองด้วยใจ หวังดี มีสีสัน
ตา จงรัก ภักดี ต่อชีวัน
มองเธอนั้น ด้วยความหวัง ความเข้าใจ
ไกล กันเหลือ ดวงใจ ทำไมเล่า
เรารักเขา แต่ต้องเศร้า ต้องหวั่นไหว
เพราะว่าเขา ไม่เหลียวแล ไม่ใส่ใจ
รักเพียงไหน ใจ ยังต้อง ช้ำเกินทน
ใจ หนอใจ ไยจึงรัก ภักดียิ่ง
แม้ความจริง จะมีแต่ ความหมองหม่น
โอ้ใจเอ๋ย มันเจ็บหนัก รักบางคน
ต้องรอจน หัวใจ เราใกล้กัน
ใกล้ กันเพียงแค่นี้ หรือไร
ตา สบตาพาใจ สุขล้ำ
ไกล กันเพราะม