เหงาสุดเหงาเมื่อรักเราต้องสลาย เจ็บปวดใจเมื่อรักปลี่ยนเจียนจะบ้า รักสุดรักต้องกล้ำกลืนฝืนอุรา...... เสมือนว่าไม่คิดแค้นแค่นในทรวง เพราะคนดีที่ฉันรักมักลวงหลอก คำเคยบอกสนิทแน่นแสนห่วงหวง กลายเป็นลมสลายพาน้ำตาร่วง..... ที่หนักหน่วงคือฉันนั้นฝันลำพัง ไม่มีแล้วแก้วตายาใจพี่........ ทิ้งพี่หนีห่างหายไร้ความหวัง ไหนสัญญาจะช่วยเสริมเติมพลัง ยามพี่พลั้งใยเจ้าหนีลี้อำลา.......