** ปล่อยฉัน ให้ไป ไกลสุด มนุษย์ เช่นนี้ ที่เห็น สายตา ขมขื่น ลำเค็ญ ยากเย็น จักพบ จบกัน หากมอง ตัวตน พ้นผิด ลิขิต ทางเดิน เกินฝัน จากนี้ หมดสิ้น ผูกพัน ปล่อยฉัน จากไป ไกลตา ทะเล เห่กล่อม เกลียวคลื่น ระรื่น ชื่นทรวง ห่วงหา อิงแอบ แนบชิด นิทรา นภา ดุจเพื่อน เตือนใจ ** จากนี้ ไม่มี พันผูก เลิกปลูก ต้นรัก ผลักไส ระทม ขมขื่น ทรวงใน ขอไกล ด้วยวัน ฉันลา......ฯ