ปริญญา อินทร์อุดม
มิอาจสรรคำใดที่ไพเราะอาจมิเหมาะเพราะเธอจะเก้อเขินมิอยากบอกพร่ำเพรื่อ "รักเหลือเกิน"ยากประเมินประมาณว่าปานใดบอกเพียงว่ารักเธอเสมอพี่คำคำนี้ความจริงค่ายิ่งใหญ่เกี่ยวข้องผ่องผุดบริสุทธิ์ใจคงเยื่อใยยืนยาวเท่าชีพยังทั้งเป็นความผูกพันอันแน่นเหนียวด้วยมีเกลียวเกี่ยวข้องพี่-น้องขลังทั้งศรัทธาล้นเหลือและเชื่อฟังมิคิดตั้งเงื่อนแง่...แค่สำออยเธอจะพาบุกป่าหรือฝ่าหนามมีแต่จะพยายามตามต้อยต้อยเพียงรู้สึกเกี่ยวดองเป็นน้องน้อยเรียกใช้สอยได้ตามความจำเป็นแต่มิเคยบังอาจคิดวาดหวังให้เป็นจริงเป็นจังดังเคี่ยวเข็นเป็นแค่ความซาบซึ้งซึ่งชื่นเย็นเธอมองเห็นหรือไม่เห็น...ไม่เป็นไรมิเสียขวัญวันที่อาจ...ขาดความหมายมิวุ่นวาย
1760
2
1
หน้าส่วนตัว
