เพียงพลิ้ว
วาบหวิววูบแวบ แอบสะอื้น
แพรผืนพริ้มพราย ชายชื่นไหม
หรือรสรักร้าง ทิ้งขว้างไป
โหยไห้ห่วงหา ผ้าแพรทอง
เพียงเพ่งแพรพรรณ ชิ้นนั้นเศร้า
แนบเนาเนื้อนวล ชวนใจหมอง
ลมลวงล่วงเลย เคยเคียงครอง
ขุ่นข้องขัดขึ้ง จึงไม่ชม
กลัดกลุ้มกลัวไกลไม่แลเหลียว
หนึ่งเหนี่ยวหน่วงหนัก รักไม่สม
จำจรเจ็บจริง ยิ่งตรอมตรม
เพ่งพรมเพลงแพร แพ้ใจตน
ดึกดื่นดาวเดือน เลือนลาลับ
นิ่งนับเนิ่นนาน พาลสับสน
คราวคู่เคียงครอง เราสองคน
เหลือล้นล้ำลึก รู้สึกล้า
กรุ่นกลิ่นกอดเกย แพรเคยห่ม
ลอยลมเลยล่วง บอกห่วงหา
รอยรักร้างไร้ ไม่ตรึงตรา
ปวดปร่าแปลบปลาบ วาบชีวัน
พรอดพร่ำแพรเพ็ญ เป็นที่พัก
ฤทธิ์ร
1732
13
0
หน้าส่วนตัว
