คนรอคอยน้อยใจเขาไม่รัก ผูกสมัครผูกพันมิหวั่นไหว แม้นไม่เคยได้รักจากคนไกล ยังห่วงใยห่วงหาเฝ้าอาทร รักเอยรักมอบให้ไร้ความหมาย รักมิคลายมีมาฝากยากไถ่ถอน เขาปัดรักราโรยโหยอาวรณ์ เจ็บสะท้อนอุราคว้าแต่เงา เมื่อคนไกลไม่เห็นค่าคำว่ารัก ยังฟูมฟักรักงามในความเหงา ใจบางคนหมางเมินเกินคาดเดา รักสูญเปล่ามอบให้เขาไม่รับ คงได้แต่น้อยใจเขาไม่สน ชีวิตหม่นหัวใจเรียกไม่กลับ ขาดโอกาสวาสนาคนอาภัพ ดวงจิตดับมืดมนหมดหนทาง
2794
7
0
หน้าส่วนตัว
