เคยมีคนมากมายผ่านเข้ามา อาจจะเคยมองตา...ก็เพียงผ่านไป คุณ...ผิดจากคนไหนไหน เพราะไม่เคยผ่านพ้นออกไปจากความคำนึง สิ่งที่ใจรับรู้...มากเกินกว่า...สิ่งที่เห็น คุณกลายมาเป็น...จุดหมาย ของความคิดถึง ไม่อาจลืมสายตา...ไม่อาจลบคำพูดจา...ยังคงตราตรึง ยังคงนึกถึง..ยังคงลึกซึ้ง แม้ยามหลับตา ทั้งทั้งที่ ได้พบกัน...ในเวลาแสนสั้น แต่กับความรู้สึกในใจนั้น...มากมายยิ่งกว่า เหมือนใครบางคน...ที่ผูกพัน...เนิ่นนานมา เป็นใครสักคนที่ไม่คุ้นตา...แต่คุ้นใจ
986
2
0
หน้าส่วนตัว
