อินสวน
อ้อมอกอันอบอุ่น
ที่เคยคุ้นแห่งขุนเขา
หนักแน่นแนบลำเนา
ทอดทาบเงาเฝ้าอาทร
เพลงไพรในดวงจินต์
ไม่สร่างสิ้นถวิลย้อน
งามงดทุกบทตอน
ยามหนาวร้อนผ่อนทุกข์คลาย
ยามใดใจลูกกลุ้ม
เพราะถูกรุมและทำร้าย
หลบหลีกอันตราย
ซบใจกายอ้อนไพรภู
ชีวิตลีลาร่าย
ยามแพ้พ่ายใจหดหู่
มารดรยังเอ็นดู
รอรับรู้ทุกเรื่องราว
เพรงเพรียกเรียกขวัญพฤกษ์
ส่งสำนึกรู้สึกร้าว
ขวัญฟ้ามาส่งข่าว
แม่เหน็บหนาวเขารังแก
เร่งร้อนย้อนกลับหา
ซับน้ำตามาช่วยแก้
ปกป้อง แทนคุณแม่
จะดูแลไม่แชเชือน
อ้อมโอบอบอวลอุ่น
ยังละมุนละไมเหมือน
เพลงไพรไม่ลบเลือน
กระซิบเตือน...ยังเหมือนเดิม