เลิกเขียนกลอน.. เลิกเขียนกลอนอย่างนี้หลายปีแล้ว ใช่เปลี่ยนแนวซึ้งค่าราคาฝัน กับเวลาผันคล้อยกี่ร้อยวัน กลอนกับฉันยังเป็นเพื่อนเตือนใจตรึง ที่ต้องเขียนกลอนกานท์ในวันนี้ เพราะฉันมีคนที่จะคิดถึง จึงสอดสร้อยร้อยคำและรำพึง กลั่นจากบึ้งใจเค้นเป็นบทกลอน เลิกเขียนกลอนอย่างนี้หลายปีแล้ว ยังคงแววเหลือไว้ใช่ใครสอน ที่หมั่นเพียรเขียนไว้ใช่มือบอน เพราะซึ้งกลอนซึ้งเขาเพียงเท่านี้