ตราชู
ยังคงเนา
กลอนกลอักษรลิ้นตะกวด
ทางที่ ๑
คำเขานั้นจรรจามาหวานแว่ว
ฟังสารแล้วสอดคล้องพร้องใสสวย
ว่าเจตน์จ่อก่อเกื้อเอื้อใจอวย
พร้อมได้ช่วยชุบกมลคนตรมตรึง
ทั้งหลายแหล่แลผู้หมู่ทรัพย์ไร้
สร้างสรรพให้ทิ้งแอกแบกถมอึ้ง
พอกันทีชีวิตติดจมบึง
ทรวงรมย์ซึ้งซาบสุขทุกวันคืน
นักกินเมืองเนืองย้ำพร่ำแจ้งบ่ง
แล้วแกล้งหลงลืมแท้แปรผันอื่น
ถ่มน้ำลายปรายบ้วนด่วนพลันกลืน
ชนนั้นดื่นสะอื้นช้ำคร่ำครวญคราง
ลิ้นสองแฉกแตกประเด็นเห็นถ่อยมั่ว
หว่านถ้อยชั่วทำคนล้นป่วนหมาง
เฝ้าไขว่หาคว้าฝันอันอวลจาง
แล้วล้วนร้างนิราศหวังดั่งวายชนม์
พิรุณซู่พรูพร่าง ร่างร้อนลด
ใช่รอน ปลด ดวงใจให้หายหม่น
ร้อ
940
1
0
หน้าส่วนตัว
