พิมญดา
หากวันนี้ไม่มีใครเดินเคียงข้าง
คงต้องเดินอ้างว้างดังเก่าก่อน
ไม่มีเธอไม่มีใครให้อาทร
ก็ขอยอมเดียวดายพ่ายรักเธอ
ให้เจ็บปวดทรมานมากเท่าใด
จะไม่ยอมเผยความในใจเสนอ
เก็บเอาไว้หลบให้ไกลคนใจเบลอ
ไม่ขอเจอรักเรรวนกวนใจตรม
ฟ้าวันนี้ยังคงอยู่มองดูฉัน
ดูทุกวันว่าฉันสุขหรือขื่นขม
คอยรับฟังคำระบายใจระทม
รักฉันล่มฟ้าไม่บ่นทนรับฟัง
หากวันนี้ต้องเดินทางของคนเหงา
ทางข้างหน้าจะว่างเปล่าทิ้งความหลัง
ถึงเหน็บหนาวหรือเร่าร้อนในภวังค์
จะขอฝังความเจ็บเก็บใจคืน
หากต้องเดินเดียวดายในความคิด
ไม่ว่าถูกหรือผิดไม่คิดฝืน
เสียน้ำตาเท่าไหร่ทนกล้ำกลืน
เสียงสะอื้น..ว่าฉันเจ็บ.เก็บทรวงใน