..ในคืนอ้างว้าง.. ฉันยืนอยู่ท่ามกลางสายฝน ตะโกนบอกฟ้าเบื่องบน ว่ากำลังคิดถึงใครหนึ่งคน..ซึ่งห่างไกล ในพายุโหมกระหน่ำ.. ฉันได้ฝากหัวใจช้ำไปหาเธอใกล้ๆ ช่วยรักษาแผลฉกรรจ์..ตลอดคืนยาวนานที่คิดถึง.. ค น ไ ก ล ด้วยหนึ่งคำว่า ห่วงใย..ทดแทนเวลาที่หายไป.. ..ไ ด้ ไ ห ม ค น ดี