....ทุกวันนี้ ฉันอยู่ เป็นผู้แพ้ โดนรังแก เจ็บช้ำ กับคำหลอน หมดเยื่อใย เสน่หา และอาวรณ์ สิ้นอาทร ฉันแล้ว หรือแก้วตา ..... รักคนที่ อยู่ไกลไกล เอาใจยาก แฟนเขามาก มองไม่รู้ ดูไม่เห็น รักของเรา ช่างเหมือนลม พัดยามเย็น เขาไม่เห็น หน้าเรา เขาก็ลืม ...กลอนบทนี้ขอเขียนแทนคนอื่นเพื่อ สะท้อนความรักของคนที่มีหัวใจอยู่ไกลไกล..