ใครระบาย ป้ายสี ที่ขอบฟ้ากลบดารา และเดือน ให้เลือนหายลมกระโชก โบกพัด โอบรัดกายพร้อมกับสาย ฝนพรำ เมื่อค่ำคืนหนาวสะท้าน ซ่านซุก ทุกขุมขนพิรุณหล่น จากฟ้า ก็พาชื่นสิ้นแสงแปลบ เสียงฟ้า ก็ผ่าครืนพืชไพรยืน ซับน้ำ ที่ฉ่ำดินวสันต์มา คราใด ใจสับสนสัญญาคน อยู่ไกล ใจถวิลวันฝนลา ฟ้าใส เคยได้ยินจะคืนถิ่น เมื่อฝน มิหล่นลงหลายวสันต์ ผ่านไป ยังหมายมั่นเฝ้าคอยวัน ฝันใฝ่ ใจประสงค์ยังเชื่อคำ สัญญา ว่ายืนยงจะมั่นคง จงคอย อย่าน้อยใจจะรอวัน ฝนลา เมื่อฟ้าแจ้งเฝ้ามองแสง จันทรา คืนฟ้าใสหวังเพียงนิด คิดถึง ซึงคนไกลกลับมาให้ ได้ชม ภิรมย์ปองดาราล้อม เดือนเสี้ยว ที่เกี่ยวฟ้าคืนนภา ผ่องใส แต่ใจหมองเสียงกรีดปีก เรไร ให้ทำนอง
2133
4
3
หน้าส่วนตัว
