ราชิกา
** หลับตาลง ครั้งใด ใยดวงจิต
พบนิมิต หญิงงาม ในความฝัน
ใบหน้าหวาน พริ้งเพริศ เลิศลาวัลย์
แย้มโอษฐ์พลัน เยื้องย่าง นางพญา
ขัตติยะ ราชินี ศรีเชียงแสน
ทั่วแว่นแคว้น สุขสันต์ ให้หรรษา
อาณาจักร ถิ่นฐาน เมืองล้านนา
พระชายา พร้อมองค์ ผู้ทรงธรรม์
ศกหนึ่งพัน สี่ร้อย แปดสิบหก
ขอมเร่งยก ทัพใหญ่ ใจมหันต์
เข้าเข่นฆ่า ชีพดับ นับอนันต์
เจ้านางพลัน ถูกจับเป็น เช่นเชลย
นางทนทุกข์ ทดท้อ รอคนรัก
จำต้องหัก ครวญคร่ำ คำเฉลย
ชีวิตข้า ชาตินี้ ขอสังเวย
คำสัตย์เคย มั่นไว้ ในสัญญา
นวลเจ้านาง ครางครวญ ชวนเศร้าหมอง
น้ำตานอง หลั่งริน ถวิลหา
โอ้ราชัน จากจ