สุดคำนึง แก้วประเสริฐ. จิตคำนึงหวนนึกถึงตรึงตราจิต เมื่อได้คิดจิตใจให้สุดไหวหวั่น มองเห็นดอกกุหลาบน้อยในแจกัน จิตหวนพลันคิดคำนึงนึกถึงเธอ เคยส่งกลิ่นซาบซ่านส์รัญจวนจิต แม้นน้อยนิดจิตใจสุดจะพร่ำเพ้อ บัดนี้เล่าหอมพลันพรากดุจจากเธอ สิ่งแทนเธอเฝ้าแต่มองทอดถอนใจ