ภูกระดึง

ลักษมณ์

...

   ทีละก้าวดั้นด้นเดินไป
สัมผัสกลิ่นไอธรรมชาติ
แต่ละย้อยหยดเหงื่อไหลหยาด
ขีดวาดโครงเค้าความทรงจำ

   ลัดเลาะขึ้นไปตามวิถี
สุขพิสุทธิ์เสรีอิ่มหนำ
ดอกไม้ใบหญ้าเริงระบำ
ดื่มด่ำธรรมชาติรายทาง

   ได้เหนื่อยเมื่อยล้าไว้หยุดพัก
ได้รู้จักช่วยกันกว้างขวาง
ได้ใกล้ชิดผูกพันท่ามกลาง
ธรรมชาติรอบข้างทางไกล

   ถึงลานผาหล่มที่บนภู
ยืนดูตะวันลับหลับไหล
ผ่านกิ่งสนที่ยื่นออกไป
ไหวเอนอยู่คู่ภูกระดึง
    

   อาทิตย์ลับขอบฟ้า.....บนภู
ที่กิ่งสนเอนอยู่............ลู่สล้าง
สุขใดเท่าไปสู่.............ยังฝั่ง
ที่ซึ่งดาวดึงส์สร้าง........เสกไว้บนดิน

   ทีละก้าวฝ่าขึ้น..........บนภู
แต่ละหยาดเหงื่อดู.......หยดย้อย
เพียงเพื่อมุ่งไปสู่..........ยังฝั่ง
ที่ซึ่งธรรมชาติร้อย.......ผูกไว้ราวสวรรค์

    ________________________

ป.ล. ได้ดู ได้เห็น ได้ยิน ได้ฟัง
แอบหวังไว้ว่าสักวัน อาจได้เดินขึ้นไปเยือน