31 กรกฎาคม 2552 07:52 น.
				
												
				
								ลักษมณ์
		
					
				
โลกอันกระจ่างแจ้ง.............ดำเนิน
เหล้าขับความเพลิดเพลิน....สุขไซร้
ความรักส่องทางเดิน...........ไปต่อ
ใจที่เคยหมดไร้..................กลับฟื้นตื่นเห็น
                
                ________________
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๒				
			 
			
				27 กรกฎาคม 2552 00:01 น.
				
												
				
								ลักษมณ์
		
					
				
ตื่นขึ้นมาจากปรินิพพานเถิดพุทธองค์
สู่ท่ามกลางหมู่สงฆ์ ณ สงสาร
โปรดทุกเวไนยสัตว์ ณ ห้วงถกลกาล
ปราบเหล่าเสนามารแลพระยามาราธิราชด้วยอมฤตธรรม
ตื่นขึ้นมาจากปรินิพพานเถิดพุทธองค์
ทั้งสามโลกยังคงเฝ้ารอคอยอยู่ทุกฉนำ
สี่อสงไขยกำไรแสนกัปนับถ้วนธรรม
ตื่นขึ้นมานำพาส่ำสัตว์อีกครั้งเถิดพุทธองค์
                ________________
๒๗ กรกฎาคม ๒๕๕๒				
			 
			
				4 กรกฎาคม 2552 23:45 น.
				
												
				
								ลักษมณ์
		
					
				
บทกวีบทนี้.................จะนิพพาน
อยู่ที่ขอบจักรวาล.........ล่างเบื้อง
ดับซึ่งอวสาน...............กาลเกิด
เตลิดเข้าปลดเปลื้อง....สร่างสิ้นอสงไขย
           _____________
๔ กรกฎาคม ๒๕๕๒