31 พฤษภาคม 2549 01:03 น.

ในห้วงคำนึง

...

   ขอได้ไหมคำทักทาย
ให้ฉันได้แช่มชื่น
ในสักวันที่พลันตื่น
ท่ามกลางคืนอันเฝ้ารอ

   หรือฉันยังไม่ควรได้
คำใดใดที่ใจขอ
แม้จะยังเฝ้ารอ
ที่เธอก็คงไม่ให้มา
   __________

1200

love

comment

27 พฤษภาคม 2549 05:50 น.

๑๐๐ ปี ชาตกาลพุทธทาส

ลักษมณ์

พุทธทาสจักอยู่ไปไม่มีตาย
แม้ร่างกายจะดับไปไม่ฟังเสียง
ร่างกายเป็นร่างกายไปไม่ลำเอียง
นั่นเป็นเพียงสิ่งเปลี่ยนไปในเวลา

พุทธทาสคงอยู่ไปไม่มีตาย
ถึงดีร้ายก็จะอยู่คู่ศาสนา
สมกับมอบกายใจรับใช้มา
ตามบัญชาองค์พระพุทธไม่หยุดเลย

พุทธทาสยังอยู่ไปไม่มีตาย
อยู่รับใช้เพื่อนมนุษย์ไม่หยุดเฉย
ด้วยธรรมโฆษณ์ตามที่วางไว้อย่างเคย
โอ้เพื่อนเอ๋ยเห็นไหมอะไรตาย

แม้ฉันตายกายลับไปหมดแล้ว
แต่เสียงสั่งยังแจ้วแว่วหูสหาย
ว่าเคยพลอดกันอย่างไรไม่เสื่อมคลาย
ก็เหมือนฉันไม่ตายกายธรรมยัง

ทำกับฉันอย่างกะฉันนั้นไม่ตาย
ยังอยู่กับท่านทั้งหลายอย่างหนหลัง
มีอะไรมาเขี่ยไค้ให้กันฟัง
เหมือนฉันนั่งอยู่ด้วยช่วยชี้แจง

ทำกับฉันอย่างกะฉันไม่ตายเถิด
ย่อมจะเกิดผลสนองหลายแขนง
ทุกวันนัดสนธนาอย่าเลิกแล้ง
ทำให้แจ้งที่สุดได้ เลิกตายกัน

_________________

คัดลอกมาจาก
หน้าสุดท้ายของหนังสือ
ชีวิตคือขันธ์ทั้งห้า
คู่มือที่จำเป็นในการศึกษาและปฏิบัติธรรม
พุทธทาสภิกขุ

ในห้วงคำนึง

๑๐๐ ปี ชาตกาลพุทธทาส

กลับมาแล้ว

ถึงเธอผู้เป็นกัลยาณมิตร