29 ธันวาคม 2549 23:26 น.
ลักษมณ์
...
ปักกิ่ง มาห่มให้...............พิงใจ
ใน สิ่งที่ทำไป.....................จากบ้าน
สายลม พัดผ่านใคร............คนหนึ่ง
หนาว เหน็บสั่นสะท้าน........ห่มไห้กลับมาตุภูมิ
ตาดูดาว เท้าติด...............ดินใด
แต่มิอาจกลับไป..................สู่เหย้า
สายลมพัดผ่านใคร..............คนหนึ่ง
โลภรุ่มอำนาจเร้า.................แทบสิ้นแผ่นดินอยู่
$$$$$$$$$$$$$
สุข สำเร็จ สดชื่น สมหวัง
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๐
HAPPY NEW YEAR 2007
23 ธันวาคม 2549 01:43 น.
ลักษมณ์
...
รู้สึกขึ้นจับใจ
ว่ามีอะไรบางอย่าง
ไม่อาจให้ลอยคว้าง
อยู่ท่ามกลางความเป็นไป
กลัวว่าเธอจะรอ
ไม่รู้ต้องรอถึงไหน
กลัวทำให้ช้ำใจ
กลัวจะทำให้เธอรอ
ใจหนึ่งอยากให้รอ
ใจหนึ่งก็กังวลหนอ
กลัวว่าเธอจะรอ
รอคนที่ไม่ดีพอ
ทุกข์ใดยิ่งกว่าทุกข์
ที่ซ่อนซุกหัวใจหนอ
ใจหนึ่งอยากให้รอ
ใจหนึ่งก็กังวลพอ
ทุกข์ใดยิ่งกว่าทุกข์
เหมือนไฟลุกท่วมใจหนอ
ไหม้หัวใจให้พอ
หัวใจที่มันไม่เจียม
+++ ++++
สุข สำเร็จ สดชื่น สมหวัง
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๐
HAPPY NEW YEAR 2007
16 ธันวาคม 2549 16:43 น.
ลักษมณ์
...
โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง
คิดถึงกันด้วยนะ
คำสั่งคณะปฏิรูปฯ บอกมา
ว่าห้ามลืมคิดถึงกัน
โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง
อาจฟังดูไม่ซึ้งถึงฝั่งฝัน
แต่ถ้าเอาความคิดถึงเธอของฉันมาต่อกันเข้าเป็นสะพาน
ฉันคงเดินข้ามไปถึงดวงจันทร์
+++++++++++++++++++
5 ธันวาคม 2549 00:49 น.
ลักษมณ์
....
เพราะไม่ได้ทำตามคำพ่อสอน
ชีวิตจึงเดือดร้อนไม่มีสิ้น
เพราะไม่เชื่อไม่ฟังไม่ยลยิน
ชีวิตจึงพังสิ้นทลายลง
แต่จากวันนี้ไป
จะขอทำในสิ่งที่ควรประสงค์
จะทำตามคำพ่อสอนเป็นมั่นคง
จะดำรงชีวิตด้วยความพอเพียง
_________
พอเพียงจึงเพียงพอ
ให้สานต่อก่อความหวัง
สำนึกคือพลัง!
ให้เหนี่ยวรั้งตั้งความเพียร
_________
หน้าส่วนตัว
1250
Calendar
Lovers
13 คน เลิฟลักษมณ์
