20 มกราคม 2547 01:20 น.
				
												
				
								เบนนี่
		
					
				
     ไม่เคยคิดจะรักเธอสักนิด
เพราะรู้ว่าไม่มีสิทธิที่จะเป็นเจ้าของ
เพราะรู้ฐานะตัวเองดี  ว่าไม่มีสิทธิครอบครอง
เป็นเพียงตัวสำรอง  ยามเธอและเขาห่างไกลกัน
. . . . .*. . . . . * . . . . . * . . . . . * . . . . . *. . . . .
     แค่เพียงอยากล้อเธอเล่นๆ ในตอนแรก
แต่ตอนนี้รู้สึกแปลก ใจไหวหวั่น
เริ่มมีเธอเข้ามา ในสี่ห้องใจ ทุกคืนวัน
จนเธอเข้ามาผูกพัน แบบไม่ตั้งใจ
. . . . .*. . . . . * . . . . . * . . . . . * . . . . . *. . . . .
     พอรู้ตัวอีกที . . . . ก็เกือบสาย
คนที่หมดความหมาย  คือฉันอีกใช่ไหม
สมน้ำหน้ากับความอวดเก่งแล้วเป็นไง
สุดท้ายคนที่ ต้องเจ็บปางตาย คงเป็นฉันใช่ไหม???เธอ  . . . . .
. . . . .*. . . . . * . . . . . * . . . . . * . . . . . *. . . . .
				
			 
			
				20 มกราคม 2547 01:11 น.
				
												
				
								เบนนี่
		
					
				
          ทำไมยังลืมเธอไม่ได้
     ทั้งที่เธอไม่เคยห่วงใย ในตัวฉัน
          เป็นแค่เพียงคนผ่านสายตา ไป วัน วัน
     คงไม่มีค่า หรือ ความสำคัญกับตัวเธอ
*. . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . *
          เป็นได้แค่ ผู้หญิงตัง เล็ก. . . เล็ก
     เป็นแค่เด็กคนหนึ่ง ที่เธอมองข้าม เสมอ เสมอ . . . 
          เป็นแค่แสงหิ่งห้อย ให้เธอพบเจอ
     เป็นแค่เพียงคนพร่ำเพ้อ ไปฝ่ายเดียว
*. . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . *
          ในเมื่อแสงจันทร์ ย่อมส่องแสงสวยกว่า
     แสงหิ่งห้อยหรือจะมีค่า ให้แลเหลียว
กระต่ายบนจันทร์ ทรงคุณค่า กว่าหิ่งห้อยส่องแสง เพียง นิดเดียว
     มีหรือเธอจะมาข้องเกี่ยว ไม่มีทาง . . . . .
*. . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . *
				
			 
			
				19 มกราคม 2547 19:26 น.
				
												
				
								เบนนี่
		
					
				
     ยามที่ฉันทุกข์ร้อน หรือว้าวุ่นใจ
ก็มีเธอ คอยห่วงใยอยู่เสมอ
คอยเคียงข้าง ไม่ห่างไกล ที่ฉันจะเจอ
คอยปลอบโยนเสมอ  ยามที่ฉันเสียใจ
     มีกีตาร์หนึ่งอัน กับบทเพลง ที่แทนความห่วงหา
ที่เธอขับกล่อมเรื่อยมา แทนความอบอุ่นได้
ไออุ่นแห่งรัก คอยฟูมฝัก มิห่างกันไปไกล
ทุกคืนวัน ท้องฟ้าแจ่มใส . . .เมื่อฉันมีเธอ . . . .
     แต่วันนี้ไม่รู้เพราะเหตุใด. . . . . .
เธอจึงเงียบหายไป  ทึ้งใครหนึ่งคนให้คอยพร้ำเพ้อ
รอคอยฟังบทเพลงหวานซึ้ง สักเพลงหนึ่งจากเธอ
ที่เป็นมาเสมอ  แม้เราอยู่ห่างไกล
     คนดี ?? ฉันทำผิดอะไรหรือ
ฉันจึงไม่สามารถยื้อใจเธอเอาไว้ได้
หรือมีใครคนอื่น ที่เธอ ต้องการ และห่วงใย
เธอจึงลืมคนคนนี้ที่ห่วงใยเสมอมา
     ตลอดมายอมรับว่าผูกพัน
วันเวลาสอนฉันให้รู้คุณค่า
บทเรียนแห่งรักที่เธอมอบให้มา
ฉันจะจดจำไว้ว่าเคยมีกัน. . . . .
     อยากจะฟังบทเพลงที่หวานซึ้ง
ที่เธอเคยรำพึงรำพันให้กับฉัน
ถึงจะไม่หวานเลิศเลอ แต่ฉันอบอุ่นเสมอ ทุกคืนวัน
ฉันยังจำบทเพลงบทนั้นไม่ลืมเลือน
     เพลงรักเพลงเก่า. . . .
แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นเพลงเศร้า คอยเชือดเชือน
คอยตอกย้ำให้ใจเจ็บ ไม่มีลบเลือน
ใจแปดเปื้อน น้ำตารินไหล  มาเป็นทาง
				
			 
			
				19 มกราคม 2547 00:30 น.
				
												
				
								เบนนี่
		
					
				
     เป็นเพราะ. . . . .เธอรักเขาใช่ไหม
เธอเลยเปลี่ยนไป . . . .แบบนี้
เหมือนคนไม่รู้จัก. . . .เลยมาย่ำยี
คนรักคนเก่าคนนี้ . . . . .คนที่  มันมี  แต่เธอ
  เป็นเพราะใจฉัน . . . . . .มันรักเธอมาก
พอเธอลาจาก . . . . .เลยฟูมฟาย. . . .อยู่เสมอ
รู้ทั้งรู้ . . . .ไม่มีวันที่จะมีฉันและเธอ
ภาพเก่าๆ . . .มันยังตอกย้ำเสมอ . . .ว่าเคยมีกัน
   พอเธอมีเขา .. .. ..ผ่านเข้ามาในชีวิต
คนที่หมดสิทธิ์.. .. .. ก็คือฉัน !!!
เป็นแค่คนที่ผ่านมา . . . แล้วรักกัน
  แต่คนที่เจ็บ.. .. ..จากรักเก่านั้น.
   คงมีแค่ฉัน. . . . . . .เพียงคนเดียว. . . . . . .				
			 
			
				8 มกราคม 2547 16:40 น.
				
												
				
								เบนนี่
		
					
				
      อาจเป็นเพราะฉันเหงาเกินไป
เลยนั่งร้องไห้คนเดียวอยู่อย่างนี้
ทั้งๆที่เธอยังรักและหวังดี
มอบให้ฉันคนนี้ แต่เพียงคนเดียว.
        อาจเป็นเพราะเราอยู่ห่างไกล
กลัวเธอเปลี่ยนไปไม่แลเหลียว
กลัวการรอคอยอย่างหวั่นใจไปฝ่ายเดียว  
กลัวเธอมีใครให้แลเหลียว.แทนที่กัน   
       แต่เพราะคือเธอ
สร้างความมั่นคงเสมอให้แก่ฉัน
อาจเหงาบ้างสับสนบ้างในบ้างวัน 
แต่ก็ไม่อาจบั่นทอนกันรักมั่นที่เธอมี    
        ไม่ต้องการค่ำมั่นสัญญาใด
ขอเพียงรักษาตัวและใจให้คงที่
ฉันจะรอคอยเธอแม้นานอีกกี่ปี    
    
ก็ไม่มีใครที่ดีและมาแทนที่เธอได้เลย