แว่วสำเนียงเสียงหลงพะวงหา ดุจนกกาบนดอยคอยส่งเสียง เฝ้าชะแง้แลมองต้องสำเนียง ฤๅบ่ายเบี่ยงลี้กายหลีกหายไป ครั้นเงียบงันพลันเพ่งเล็งตรงกิ่ง กระรอกวิ่งแอบกายต้นไม้ใหญ่ ชะเง้อแลแค่หน้าพาชื่นใจ เจ้าสดใสเหลือเกินดูเพลินตา ครั้นนกไพรในป่ามารุมจ้อง ร่วมขับร้องส่งเสียงเยี่ยงหรรษา ดุจเจื้อยแจ้วทักทาย "ไปไหนมา..จ๊ะ " กิริยาดั่งสนุกทุกตัวตน คงจะมีเจ้าจ้อยคอยแอบพลอด เกรงเล็ดลอดพฤกษ์ไพรคล้ายล่องหน ยินแต่เสียงกระซิบผ่าวเคล้าลมบน แสนฉงนตัวอะไรใคร่แอบดู .. สิบโมงแล้ว ฝนขาดเม็ด.. ผักเผือกก็ตื่นกันพร้อมหน้า พวกเราจึงพากันลงไปทานอาหารเช้ามื้อฟรีมื้อสุดท้ายที่รีสอร์ท .. วันนี้ร