พระจันทร์เศร้า
เก็บหัวใจใส่กระเป๋า
เขาเดินตามต๋ามาสามวันแล้ว
จากบ้านไปโรงเรียน แล้วก็จากโรงเรียนมาบ้าน
เขาไม่ได้พูดจาทักทาย เพียงแต่ส่งยิ้มเรี่ย ๆ มาให้ทุกคราวที่ต๋าหันไปเห็นเขาเข้า
ใจต๋าชักจะว้าวุ่น
ก็ตั้งแต่เป็นสาวเป็นแส้มาจนเดี๋ยวนี้
ต๋าไม่เคยมีชายหนุ่มมาตอแยด้วยสักที
ต๋ารู้ตัวดีว่าไม่สวย อ้วน ออกจะะคล้ำ แล้วยังไว้ผมม้าหน้าเหมือนแมวเข้าด้วย
จะมีดีอยู่หน่อยก็ตรงเสียงดีและเรียนเก่ง
ต๋าก็เลยพอจะเป็นที่รู้จักในบรรดาผู้ทำกิจกรรมทั้งหลายแหล่
รวมทั้งในหมู่ครูบาอาจารย์อยู่บ้าง
ต๋าไม่ได้คุยหรอกนะ แต่ใคร ๆ ในโรงเรียนที่ต๋าเรียน
หรือแม้แต่กับโรงเรียนอื่นที่เคยมีกิจกรรมร่วมกัน
ต่างยอมรับ