พ.จินดา
กร ชายหนุ่มวัย 20 ต้นๆ คว้ากระเป๋าเป้สะพายพาดบ่าถีบตัวลอยขึ้นจากเรืออวนลากสู่สะพานท่าเทียบเรือที่ทอดยาวออกมาจากชายฝั่ง ไม่นานนักเขาก็พาร่างที่บอบบางสภาพหนุ่มสำอางค์ผิวขาวสูงโปร่งหน้าตาหล่อเอาการ นั่งอยู่บนเตียงไม้หน้าร้านค้าที่เป็นของกำนันบนเกาะสวรรค์แห่งนี้ สายตามองทอดยาวออกไปสู่พื้นทะเลที่ส่งประกายระยิยระยับยามเมื่อลมพัดคลื่นเป็นริ้วกระทบกับแสงแดดยามบ่าย เมฆบนท้องฟ้าดูไม่หนา แต้มท้องฟ้าเป็นริ้วขาวๆ พาดยาว เป็นช่วงๆ
หากเป็นเมื่อก่อน กรคงจะมีความสุข เมื่อเห็นภาพเช่นนี้แต่ทว่าขณะนี้บนใบหน้าที่ขาวใสดูเสร้าหมอง เหม่อลอย แววตานั้นดูหม่นเศร้าไร้จุดหมาย
"เหนื่อยหรือครับหมอ ช่วงนี้แดดร้อนเป็นบ้า ร
818
1
0
หน้าส่วนตัว
