พ่อทูนหัว
ที่ทำงานยังเป็นตึกแถว หรือเรียกให้ไพเราะว่า อาคารพาณิชย์ เป็นที่ทำงานชั่วคราว และที่ทำงานชั่วคราวของเมืองพัทยา ได้กักขังผมไว้ไม่ให้กลับไปเจอสาวลาวเสีย ๒ ปีกว่า พัทยาปีนั้น บรรยากาศยังไม่น่าตื่นเต้น ทุกหนทุกแห่งกำลังเริ่มพัฒนา สิ่งปลูกสร้างใหม่เกิดขึ้น โรงแรม ตลาด สถานบันเทิง ฯลฯ ผมไม่ค่อยถนัดเรื่องวงการกลางคืนมากนัก ถ้าปีหลังสุดไม่เจอ คุณน้า วงจันทร์ ไพโรจน์ มาอาศัยอยู่บ้านติดกัน ที่รู้ว่าเป็นคุณน้าก็เพราะน้องหมาน่ารักของผม ผูกมิตรสนิทสนมก่อนผู้เป็นเจ้าของคือตัวผมเสียอีก มีวันหนึ่งผมตามหา คุณโบ้(ชื่อน้องหมานะครับ) พ่อไปนั่งประเจิดประเจ้อ ประจบประแจง แทบนั่งตักคุณน้าอยู่ในบ้าน ฉลาด น่ารัก
1545
1
0
หน้าส่วนตัว
