นอก..งดงามดุจภาพวาด
ใน..ระบบประสาทกำลังมีปัญหา
สิ่งใดหนอจะยับยั้งเยียวยา
ให้คืนกลับมาเหมือนแรกเริ่มดรุณ
นับคืนวันยิ่งถลำย่ำลึก
สู่โลกความรู้สึกอันไม่เคยคุ้น
โชคดีที่เธอมีคุณ
ช่วยคลุมผ้าห่มอุ่นยามเย็นยะเยือก
ถ่ายเทชีวิตสู่นิยายเรื่องแล้วเรื่องเล่า
น้ำดีน้ำเน่าวกวนกระสนกระเสือก
เผชิญรักชังทางเลือก
ถอนหายใจเฮือก...เฮ่อ..โล่งหลังผ่าน
กระทั่งถึงเรื่องสุดท้าย
เหมือนถึงจุดหมายและแล้วเวทีคลี่ม่าน
ภาระกิจในโลกเสร็จสิ้นลากาล
ลาก่อนความหวานหอมขมอมเปรี้ยว
ลาก่อนที่รัก..รักษาตัว
เธอเดินฝ่าความกลัวไปกลางสายชลเชี่ยว
ไม่ว่อกแว่กลังเลหรือเลี้ยว
หลอมละลายรวมเป็นหนึ่งเดีย
39
0
0
หน้าส่วนตัว
