คีตากะ
ปราศรัยโดย ท่าน Suma Ching Hai, มหาวิทยาลัย ฮาร์วาร์ด, บอสตัน แมสซาชูเซตท์, สหรัฐอเมริกา
24 กุมภาพันธ์ 1991 (เดิมเป็นภาษาอังกฤษ)
ถ : เป้าหมายสุดท้ายชองการทำสมาธิก็คือการหลุดพ้น อาจารย์กรุณาบอกฉันด้วยว่า จิตวิญญาณที่หลุดพ้นแล้วนั้น หลุดพ้นจากความโลภ ความโกรธและความหลง ฯลฯ จริงๆ หรือไม่
อ : จริง ฉันเคยบอกไปแล้วว่า คนที่รู้แจ้งเวลาที่เขาโกรธ มันไม่ใช่เป็นความโกรธที่แท้จริง ภายในลึกๆ ของเขาไม่ได้หวั่นไหวสั่นคลอน หรือว่าคนที่ถูกโกรธนั้นไม่ได้ถูกกระทบกระเทือนด้วยความเกลียดชังด้วยบรรยากาศในทางลบ บุคคลผู้รู้แจ้งไม่เคยโกรธด้วยวัตถุประสงค์ที่เห็นแก่ตัว เขาไม่เคยโกรธเพราะเธอให้เง