ผมเองก็เป็นเด็กอายุ 14 คนหนึ่งธรรมดาทั่วไป ผมเคยคิดว่าตัวผมเองไร้ซึ่งความสุขมีแต่ความทุกข์ มีแต่คนเกียจชังผม เพื่อนๆในห้องเรียนล้วนชอบแกล้งผมเพราะผมตัวเล็ก ผมอยากจะย้ายโรงเรียนเพื่อไปหาความสุขที่แห่งใหม่ ขอร้องพ่อแล้วขอร้องพ่อเล่า ก็ไม่ยอมให้ย้าย ท่านกล่าวว่า "ถึงย้ายไปลูกก็โดนเค้าแกล้งเหมือนเดิม ไร้ซึ่งความสุขเหมือนเดิม เพราะลูกอ่อนแอ และรับอะไรไม่ได้ ลูกต้องอดทนทำให้เพื่อนของลูกเห็นว่าลูกไม่ใช่คนอ่อนแอ และ ต้องรับทุกสิ่งที่ไม่ดีให้เหมือนรับสิ่งดี ทำความเข้าใจกับความทุกข์ และลูกจะพบว่าความสุขในที่ทุกข์นั้นมีจริง" ผมจึงนำบทความที่พ่อให้ไปใช้ดู และ ผมก็พบกับความสุขที่ไม่เคยได้รับมาก่อน
699
0
0
หน้าส่วนตัว
