ฉันจอดรถไว้หน้าคฤหาสน์ของแม่.. .นึกถึงพ่อผู้จากไปนาน...นานมากแล้ว เหลือเพียงเงาไว้เบื้องหลัง...ซินแสซึ่งเคยอบรมว่า * ลื้อนะ สมบัติพ่อแม่น่ะ ลื้อต้องเก็บไว้อย่าไปขายนะ* วันนี้ฉันยืนมองด้วยความเสียใจ. .ที่ไม่สามารถเก็บ..ส่วนหนึ่งจากมรดกพ่อ..ราคาชีวิต เส้นทางฝุ่นแดงของพ่อไว้ได้...ฉันเศร้าจริงๆ เขียนเกือบสุดท้าย สองทุ่มครึ่งคืนอาทิตย์ วันเดียวกัน