เรื่องสั้น นิยาย

ความทรงจำ กับ น้ำใจภารโรง

ครั้งหนึ่งกับความทรงจำ

ความทรงจำผ่านมา เราสามคน ได้เดินทางไปจังหวัดนครสวรรค์ เพื่อไปดูการเชิดสิงห์โตด้วยเพราะไว้ใจ เพื่อนบ้านเดียวกัน ที่เป็นทหารอยู่ที่นั่น หรือเพราะ ไม่คิดหน้าคิดหลังว่าการไปคราวนี้ไม่สมควรเป็นอย่างยิ่ง กับการจะไปหาทหารถึงในค่าย  
     เมื่อไปถึง เขาและเพื่อน ขี่มอเตอร์ไซค์ มารับ รถ สองคัน กับ คน ห้าคน เขาพาไปทานอาหารไปดื่มตามประสาผู้ชาย เราผู้หญิงก็นั่งดู เมื่อตกกลางคืน เราอยากจะดูการเชิดสิงห์โตแล้วแต่คนเยอะเหลือเกิน ไม่สามารถ เข้าถึงได้ ตัดสินใจกลับบ้าน  เปล่าเลย เขาไม่พากลับไปส่ง ที่บ.ข.ส. กลับพาเราแยกจาก รถของเพื่อนอีกคัน รถสองคันไปคนละทาง
เขาพาเราและเพื่อนผู้หญิงอีก				
 1590    4    0