Andante con Spirito
Dolce
ปากกาหมึกสีเศร้า ความเหงาคลอเคล้า รอยยิ้มใต้ดวงตาอันเศร้าหมอง น้ำตาไม่อาจหลีกเลี่ยง มีเพียงผ้าเช็ดหน้าที่เธอให้มา.... กลิ่นหอมทุกครา...ช่วยซับน้ำตา...
ในวันที่เหมือนทุกวัน วันที่จะผ่านไป คืนที่มืดหลังตะวันลาลับ....
ทุกอย่างยังคงเดิม...ไม่อาจมองอะไรในความมืด มือจับปากกา ก้มหน้าหลบ
แสงไฟดวงน้อย...จ้องมองสมุดบันทึกเล่มนี้...วันนี้ผมจะเขียนอะไร....
เหมือนกับทุกวัน ฉันยังอยู่ตรงนี้... อยู๋เพราะไม่อาจไปไหน...
เธออยู่ตรงนั้น... เพียงแค่หลับตา... ด้วยความเร็วของหัวใจ...ภาพเธอปรากฎ
ฉับพลัน...เธออยู่ตรงนั้น...ตอนน
หน้าส่วนตัว
402
0
0
