เรื่องสั้น นิยาย

สองปีกว่าแล้วสินะ ที่แม่เริ่มออกอาการ หลงลืม
ตามประสาคนแก่ อย่างที่ทุกคนว่ากันมาอย่างเด่นชัด.
.. ฉันยังรู้สึกผิดอยู่ในใจเสมอ ที่ไม่สามารถ เจียด เงินสด
ผ่านไปซื้อวิตามินเสริมสมองนั้นให้แม่..

              บทประพันธ์โอ้ ..ชีวิต    
              โดย ทิกิ_tiki  
          ซึ่งเขียนไว้เมื่อคืนนั้น มันโหดกับชีวิตเกินไป... 
    โอ้ ..ชีวิต 
            โยนใจไปในเพลง

            ความเครียดเบียดคนตกขอบ
        รู้รอบจัดเกินเมินขม
        ดีนักจักหาปรารมภ์
        ชั่วนักหักล่มกลางดิน..*
                   โอ้หนอเวลาคืนไม่ได้..*
              คืนวันผ่านไปให้ถวิล
              นึกแม่ห				
 26    0    0