คือครรลองแห่งเราจงเข้าใจ

กวีปกรณ์

คือพันธะใดเล่าผูกเราไว้
คือคำถามที่ใครต่างไถ่ถาม
คือคำตอบยากค้นอยู่ทุกยาม
กลับงดงามเชื่อมเราเข้าด้วยกัน

แล้วเหมันต์ที่มาพร้อมธันวา
บอกเราว่าปีที่ผ่านนานหรือสั้น
เราต่างก้าวไปข้างหน้าแต่ละวัน
คล้ายลมโบยบอกนั่นคือสัญญา

เรายังตื่นและหลับ วันต่อวัน
บางความฝันปลุกเราให้เฝ้าหา
เพราะทุกก้าวตามกฎของเวลา
สิ่งใดรออยู่ข้างหน้า เกินกว่ารู้

แล้วสิ่งใดแยกเราไว้เสียไกลห่าง
ให้เวลาร่วมทางแค่เพียงครู่
ทุกสิ่งอย่างเปลี่ยนไป เราเฝ้าดู
สิ่งที่เห็นเป็นอยู่ยากเข้าใจ

แล้วคิมหันต์ที่มาพร้อมเมษา
บอกเราว่าฤดูนั่นสั้นเพียงไหน
เราต่างก้าวจากจุดเริ่มมาใกล้ไกล
คล้ายอาทิตย์บอกไว้ในแสงทอง

คือพันธะ ใดเล่าผูกเราไว้
แล้วสิ่งใดแยกเราเล่าเพื่อนผอง
สิ่งต่างต่างที่เราได้เฝ้ามอง
คือครรลองแห่งเราจงเข้าใจ