6 มิถุนายน 2555 03:42 น.
กวีปกรณ์
สวัสดียิ้มแย้มแซมอักษร
ทักทายกันทุกตอนตามนับได้
พี่กุ้งหญิงหนามแดงแฝงนามนัย
เรื่องฝีมีอย่าสงสัยไม่อยากยอ
ทุกเรื่องเล่าลำดับจับประเด็น
ตามกระแสใดเด่นเล่นเติมต่อ
สอดแทรกความตามด้วยมุขสนุกรอ
สาระก็มีแน่แหมเผลอชม
น้องร่วมเรือนกลอนไทยใช่กวี
เหงาอย่างนั้นเศร้าอย่างนี้มีสุขสม
แต่งต่อคำคัดเขียนเกรียนอารมณ์
กุ้งยังแวะเวียนชมผสมทักทาย
ความห่วงใยมีมอบให้เสมอ
ครั้งหนึ่งเธอถามไถ่ด้วยใจหมาย
ห่วงอารมณ์ห่มเศร้าของน้องชาย
มาคอมเมนท์ปิดป้ายหวังหายดี
บท "กวีนิพนธฺ์เล่มเก่า"
ตัวอักษรนอนเหงาเสียทุกที่
ราวกุ้งหญิงรับรู้เรื่องที่มี
ยามกะวีปะกลอนในตอนนั้น
"บุคคลภายนอกห้ามเศร้า"
เล่นเอาความเหงาเงียบสนั่น
แย้มรอยยิ้มพิมพ์คำออกรำพัน
ผู้ร่วมเรือนเดียวกันในบ้านกลอน
ขอมิตรภาพนั้นยืนยงอยู่
แม้ไม่รู้เห็นหน้าเพียงอักษร
กว่าเป็นคำเป็นความเป็นบทตอน
ล้วนต้องผ่านใจก่อนร้อยกรองคำ
บนบรรทัดห้าเส้นเล่นเป็นเสียง
บนสี่วรรคเรียบเรียงสูงกลางต่ำ
บนบ้านกลอนมีผลงานเธอประจำ
นามกุ้ง-หนำ-แดงใช่มีไมตรี
4 มิถุนายน 2555 03:59 น.
กวีปกรณ์
บางมุมมองบดบังยังได้ยิน
กรายนิ้วดึงดีดพิณบรรเลงก้อง
สิ่งใดเล่าเธอเห็นในเพลงกลอง
มีเพียงแต่เสียงร้องทำนองเพลง
หลับตาต้องแต่เสียงเรียงสัมผัส
สุนทรีย์ยากแยกชัดจัดด้อยเก่ง
ใครจะเป็นแบบใครอย่าไปเกรง
จะประพันธ์หรือบรรเลงเป็นเพราะใจ
ใครจะชื่นใครจะชมนิยมชอบ
ใครจะว่าใครจะปลอบเพียงเพราะใคร่
ใครจะร้องใครจะเล่นเต้นตามใคร
ใครเขาสนแบบไหนไม่ใช่เรา
ยังได้ยินมุมมองบ้างบางทำนอง
ยังได้ยินเนื้อร้องรันทดเศร้า
ยังได้ยินได้ปลอบได้บรรเทา
ยังได้ยินเรื่องเล่าเคล้าดนตรี
บนบรรทัดห้าเส้นเล่นเป็นเสียง
แล้วเรียบเรียงร้องเล่นเช่นดีดสี
อาจจะอ่านรู้บ้างในบางที
ลองหลับตาฟังซี...ดนตรีบรรเลง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวีปกรณ์
หน้าส่วนตัว
2412
