14 ตุลาคม 2545 09:55 น.

ผู้ก่อ....การรัก

burst

แอบซ่อนอยู่ในมุมเหงา
จับเจ่าอยู่อย่างสับสน
ชีวิตของคนหนึ่งคน
แอบทุกข์แอบทนเรื่อยมา

เห็นเขามีคู่มีสุข
แต่เรามีทุกข์ไร้ค่า
แอบมองไม่จ้องมองตา
หลบหลืบร่มหากำบัง

อดทนนั่งเหงายาวนาน
เกินสมควรแก่การจะสิ้นหวัง
วันนี้ถึงทีหรือยัง
จะจู่โจมไม่ยั้งทันที

ดูฤกษ์ดูยามตามเหมาะ
คงเพราะโอกาสวันนี้
ได้พบได้เจอซักที
คนดีคนที่ถูกใจ

ผู้ก่อการรักจู่โจม
ความรักระดมเข้าใส่
ไม่ทันตั้งตัว...ตั้งใจ
เธอรับรักไปทันที

ผู้ก่อการรัก...หนีหาย
เธอโดนรักไปคราวนี้
ตกใจเข้าให้แล้วซี
ได้แต่รักอย่างนี้...แอบมอง

อนาถหนอผู้ก่อ..การรัก
มีสุขไม่มากนักก็หมอง
ไม่กล้ารักจริงได้แต่มอง
แค่รักลองๆไปวันๆ

อยากเปิดอยากเผยทุกอย่าง
อนาคตเลือนลางเป็นแค่ฝัน
ขอเป็นแค่อย่างนี้ก็แล้วกัน
เป็นผู้ก่อ..การฝัน...ถึงแต่เธอ				
11 ตุลาคม 2545 18:23 น.

เธอคือ...คอเรสเตอรอล

burst

เธอคือไขมันส่วนเกิน
ที่บังเอิญฉันไม่รู้มาก่อนหน้า
เข้ามาแทรกซึมฉันทุกเวลา
เธออุดตันฉันจนน่าจะใกล้ตาย

เหมือนเป็นชั้นไขมันหนาดูน่าเกลียด
เนื้อแน่นๆเบียดเสียดทนไม่ไหว
มันแน่นท้องจนไม่อยากจะหายใจ
เครื่องในปอดตับไตถูกรังควาน

เธอคือ..คอเรสเตอรอล
แอบแฝงมาหลอกหลอนเหมือนของหวาน
หลอกให้ฉันลองลิ้มชิมอยู่นาน
กว่ารู้ตัวก็เกินการจะเยียวยา

เธออุดตันเส้นเลือดตีบบีบชีวิต
โธ่...ไม่ทันได้คิดก็แทบบ้า
นี่แหละหนอเค้าเรียกรักมักบังตา
ก่อนจะคบจะหา...ดูดีดี				
11 ตุลาคม 2545 16:21 น.

นกเอี้ยงเลี้ยงควายเฒ่า กับ วัวแก่กินหญ้าอ่อน

burst

จะกล่าวความตามท้องเรื่องถึงเมืองไทย
เยาวชนหญิงไทยเป็นนกเอี้ยง
ไม่เคยคิดรับรู้เรื่องคู่เคียง
หวังจะเกาะเสี่ยเลี้ยงให้รอดตัว

ได้ยินไหม..นกเอี้ยงเลี้ยงควายเฒ่า
ผิดแต่ว่าควายเก๋าเป็นเจ้าสัว
มีเมียแก่หน้างอไม่พอตัว
หานกเอี้ยงซักตัว...ไว้กล่อมใจ

นกเอี้ยงมาหากินกับควายเฒ่า
เพราะควายเจ้ารุ่นเก๋าให้ก้อนใหญ่
ขอมือถือขอบ้านสำราญใจ
นกเอี้ยงน้อยคอยเรียกใช้ได้ทันที

หมดอารมณ์กับความเฒ่าไม่เอาแล้ว
นกเอี้ยงน้อยก็รีบแจวมาที่นี่
มาหาวัวแก่ๆดูซักที
แต่งตัวให้ดูดีแล้วรีบมา

โอ้..แม่เจ้า...วัวแก่ใช่แก่จริง
ลายไม่ทิ้งของจริงนะพี่จ๋า
เที่ยวและเล็มหญ้าอ่อนอ้อนชายตา
พ่อคุณเอ๋ยไม่เงยหน้ามามองใคร

นกเอี้ยงรู้สัจธรรมคำนี้หนอ
รู้จักคำว่า...พอ...อยู่บ้างไหม
ความรักจริงของผู้หญิงและผู้ชาย
ใช่ทรัพย์สินมากมายมาปนเปรอ

ทั้งควายเฒ่าทั้งวัวแก่แย่ทั้งคู่
ผู้ใหญ่เฝ้าจับตาดูอยู่จริงเหรอ
แล้วเหตุใดตัวผู้ใหญ่กลับเผอเรอ
ยังมีข่าวให้พบเจออยู่ทุกวัน

นักศึกษาขายตัวมั่วไปหมด
ได้ยินแล้วน่าสลดจริงไหมนั่น
เยาวชนของชาติไทยเป็นไงกัน
ค่านิยมแบบนั้นคิดได้ไง

หากไม่มีคนซื้อตั้งแต่แรก
คงไม่แปลกหากจะไม่มีคนขาย
ต่อต้านยาเสพติดกันแทบตาย
แต่เรื่องกามยังค้าขายสบายเลย

------------------------------------------------------------------------
สมัยเรียนมหาลัยรู้จักกับคนพวกนี้ เคยคิดจะลอง
ใช้บริการ แต่ราคาค่อนข้างแพงนะ แพงมากๆจะ
หน้าตาดีมาก ขนาดเห็นแล้วยังไม่อยากเชื่อเลย
ว่าเค้าทำงานแบบนี้จริง เสียดายมากๆ เสียดาย
พวกเค้าจริงๆนะครับ				
11 ตุลาคม 2545 13:11 น.

จู่จู่...ลมหนาวก็มา

burst

ตื่นลืมตาตอนเช้าหนาวเสียแล้ว
โอ้..พ่อแก้วแม่แก้วบอกได้ไหม
เมื่อวานซืนฝนยังตกทั่วเมืองไทย
แล้วยังไงวันนี้มันหนาวจัง

ลมหนาวมาหลังฝนตกหมาดๆ
ลมโชยมาไม่ขาดวาดความหวัง
ว่าปีนี้คงหมดทุกข์สุขใจจัง
ลมหนาวมาอีกครั้งกำลังดี

ฤดูกาลไม่แน่นอนเหมือนชีวิต
เมื่อความคิดอย่างไรกับวันนี้
ย่อมแตกต่างไร้เหตุผลที่ควรมี
คิดเอาไว้ดิบดีกลับเปลี่ยนไป

เช่นเมื่อวานที่ฝนตกตลกแท้
วันนี้กลับเปลี่ยนแปรเป็นหนาวได้
แดดออกจ้าแสบกบาลเป็นได้ไง
ตลกหนอเมืองไทยกี่ฤดู

ชีวิตเราต่างอะไรกับลมฟ้า
หวังได้ไหมกับชะตาที่เป็นอยู่
อนาคตบอกไม่ได้แม้อยากดู
ที่รู้ๆคืออดีตที่ผ่านไป

จำได้ไหมเมื่อวานฝนมันตก
ในวันหน้าลองพกร่มดีไหม
เมื่อวันก่อนเปียกฝนเอาหนาวจับใจ
ในวันหน้าเอาใหม่พกร่มมา

ชีวิตที่ผ่านไปใช่ผ่านพ้น
ประสบการณ์ยังสอนคนอย่างมีค่า
ฤดูกาลของชีวิตติดตามมา
ให้เราเรียนรู้ว่าควรทำไง

เมื่อจู่จู่...ลมหนาวก็มาหา
วันพรุ่งนี้อาจไม่มาก็เป็นได้
เสื้อกันหนาวเตรียมไว้ก่อนให้อุ่นใจ
เผื่อวันหน้าหนาวใหม่...ไม่ต้องกลัว

---------------------------------------------------------------------
แปลกนะครับ วันนี้กลับเหมือนหน้าหนาวเลย
ไม่รู้ที่อื่นๆเป็นยังไงกันบ้าง ส่งเสียงกันหน่อยนะครับ
รักษาสุขภาพนะครับ ตอนนี้ผมเริ่มไม่สบายแล้วล่ะ
กลัวว่าวันจันทร์จะเข้ามาแต่งกลอนไม่ไหวน่ะสิ เสียดายแย่เลย				
10 ตุลาคม 2545 13:28 น.

ว่าด้วยเรื่อง....ขโมยกลอน

burst

ผมถามจริงๆได้ไหม
คุณแต่งกลอนกันทำไมล่ะที่นี่
ในเมื่อเข้ามาแต่งกันฟรีๆ
เราเค้นกลอนดีๆแต่งให้กัน

สำหรับผมขอตอบว่า
ทุกครั้งที่มีเวลามาเขียนฝัน
ผมบรรจงใส่ทุกอย่างให้มัน
ออกมาเป็นกลอนนั้นอย่างตั้งใจ

เวลาสี่ห้านาที
กลับได้ผลงานที่มีความหมาย
ออกสู่สายตามวลชนอย่างเต็มใจ
ให้อารมณ์เค้าคล้อยไปตามกลอนเรา

พี่ๆมาช่วยสอนช่วยแนะนำ
บางคนนั่งขำ..บ้างนั่งเหงา
บ้างดีใจ..บ้างซึมเซา
อิทธิพลของกลอนเราช่างมากมาย

แล้ววันหนึ่งรู้ว่า...กลอนโดน ก๊อบ
ถามว่า...คุณชอบมันไหม
คุณมีความคิดเห็นยังไง
ที่รู้ว่าความตั้งใจถูกดูแคลน

แน่ล่ะ...หัวผมยังอยู่
ไม่เห็นต้องรับรู้ต้องหวงแหน
จริงอยู่กลอนไม่ใช่แฟน
ยังคิดได้ก็แต่งแทนของเดิมๆ

แต่มันไม่ใช่อย่างงั้น
กลอนทุกกลอนต่างกันที่จุดเริ่ม
แม้จะแต่งเท่าไหร่คล้ายของเดิม
แม้จะต่อจะเติมอีกเท่าไร

มันก็ไม่เหมือนตอนนั้น
ตอนที่ความฝันยิ่งใหญ่
จึงบรรเลงมาเป็นกลอนสะท้อนใจ
ให้คุณรับรู้ไว้นี่ผลงาน

เมื่อถูกเค้าขโมยไป
รู้มั้ย...น้ำใจ...ถูกหักหาร
เหมือนถูกเค้าตบหน้าท้าประจาน
สะท้อนถึงสันดานคนเอาไป

ได้แต่โกรธเค้าไปอยู่อย่างงี้
หวังว่าเค้าจะคิดดีเลิกทำใหม่
อยากขอร้องพี่น้องเพื่อนกลอนไทย
กลอนของเค้าอย่าเอาไป....แม้ครั้งเดียว
----------------------------------------------------------------------------------
เห็นว่าเรื่องนี้เป็นที่ถกเถียงกันพอสมควรครับ
ลิขสิทธิ์ทางปัญญาอาจไม่แน่ชัด แต่ลิขสิทธิ์ทางจิตใจและศีลธรรม
มันน่าจะมีในตัวทุกๆคนบ้างครับ ผมไปเจอกลอนของผมถูกก๊อบใน
ที่ต่างๆอีกพอสมควร แต่ไม่อยากเอามาประจานในเว็บนี้ เสียใจจัง
รู้ถึงจิตใจของแกรมมี่ อาร์เอส และคนที่ถูกก๊อบเทปผีซีดีเถื่อนเลย
แต่นั่นเค้าได้ตังค์นะ เค้าเสียผลประโยชน์ ส่วนผมได้แต่เสียความรู้สึก
และความภูมิใจของเรา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟburst
Lovings  burst เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟburst
Lovings  burst เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟburst
Lovings  burst เลิฟ 0 คน
  burst
ไม่มีข้อความส่งถึงburst