5 ตุลาคม 2547 20:10 น.
Completely
คงต้องทำใจในวันนี้
เมื่อรู้ว่าเวลาที่มี ... กำลังหมด
ความรักของเธอ ... กำลังลด
และคงจะหมด ... ในไม่ช้า
ฉันจึงต้องขอลาไปในวันนี้
เพื่อไม่ต้องร้องไห้เมื่อคนดี ... ไม่มาหา
ให้ใจมันเตรียมพร้อม ... ให้ด้านชา
ก่อนที่เธอจะบอกลา ... แล้วจากไป
อยากอยู่กับเธอทุกวันเหมือนตอนนี้
ไม่อยากให้เธอคนดีหายไปไหน
แต่เธอเองที่บอกฉัน ... ว่าสักวัน ... ต้องร้างไกล
จึงไม่อยากเห็นเธออีกต่อไป ... เพื่อรับวันใหม่ ... ที่ไร้เธอ
5 ตุลาคม 2547 17:13 น.
Completely
ฉันไม่เคยหายไปไหน
เพียงเฝ้ามองเธอไกลไกล ... อยู่ตรงนี้
เอาใจช่วยให้เธอฟันฝ่า ... เพื่อสิ่งล้ำค่า ... ดีดี
คอยแอบยิ้มเมื่อเธอนี้ ... สุขหัวใจ
ไม่อยากให้เธอยึดติดกัน
ขอเพียงฝันถึงฉันบ้าง ... ได้ไหม
ในนามของเพื่อนเก่า ... ที่ยังเฝ้าห่วงใย
อยากให้เธอเดินต่อไป ... ในคืนวัน
ฉันยังคงยืนอยู่ ณ ตรงนี้
ยังรักแต่เธอคนดี ... เธอเท่านั้น
ฉันไม่เคยหายไปไหน ... ขอให้มั่นใจ ... เรามีกัน
ไกลตาใกล้ใจ ... คือฉัน ... เพราะเราผูกพัน
... เกินกว่าใคร ...
4 ตุลาคม 2547 23:26 น.
Completely
ใช่เพียงใบเขียวเขียวที่ปลิดปลิว
ใช่เพียงสายลมพริ้วพริ้วพาดผ่าน
หากเป็นเงาวาววับจับด้ามขวาน
ที่รุกรานวิญญาณแห่งเนื้อไม้
หวิวหวิวสายลมครวญคราง
ผาดผิวเสียงธารทางหวนไห้
สิ้นแล้วป่าดงพงไพร
สายฝนหลั่งไหลใกล้ดิน
ชะดินดำอุ่นฝุ่นเปื้อน
พัดผ่านเข้าเคลื่อนทั้งหิน
เมื่อป่าหมดสิ้นจากดิน
น้ำป่าไหลรินลงเมือง
สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ
Copy right ..All rights reserved
4 ตุลาคม 2547 14:24 น.
Completely
ต่อไปนี้ฉันจะมีเวลา
ให้ออกไปนั่งมองฟ้า ... ไปขี่รถเล่น
ไปนั่งตากลม ... ตากลมเย็นๆ
ได้ออกไปเห็นผู้คนมากมาย
ในวันนี้ที่เธอบอกลา
หัวใจฉันบอกว่า ... คนๆหนึ่งกำลังห่างหาย
น้ำตารินมาหนึ่งหยด ... ไม่โป้ปดว่าใจละลาย
และนั่นคือสิ่งสุดท้าย ... ที่ฉันทำได้ ... ทำให้เธอ
ต่อไปนี้ฉันจะสดใส
หมดเวลาเสียใจ ... จะไม่ปล่อยให้ใครคอยเก้อ
จะเริ่มมองรอบกาย ... รับรู้กับทุกสิ่งที่พบเจอ
มีบ้างที่นั่งเหม่อ ... คิดถึงเธออยู่จางจาง
เปล่าประโยชน์ฟูมฟาย
มันคือสิ่งสุดท้าย ... เมื่อความรักลาร้าง
แต่เพราะยังมีหัวใจ ... พร้อมสร้างรักใหม่ ... บนเส้นทาง
ข้างกายอาจอ้างว้าง ... แต่สักวัน --- ที่ว่าง --- คงมีใคร
1 ตุลาคม 2547 16:55 น.
Completely
ลมพัดเย็นๆ
เห็นผู้คนเดินขวั่กไขว่
แดดสวยสะท้อนเงาไม้
ละเลียดพระพายพริ้วธารา
อาทิตย์ส่องแสง
สาวแก้มแดงเล่นกับหมา
หนุ่มหน้าใสนั่งมองฟ้า
พลางยิ้มร่าอยู่ลำพัง
... ... ...
นั่งกินข้าวอยู่เพชรช็อป (โรงอาหารโซนหลัง ม.) กับพี่เล พี่เนือย พี่กะปะและเพื่อนพี่กะปะ
คนเดินกันขวั่กไขว่
ลมพัดเย็น นั่งกันอยู่ริมน้ำ
อากาศดีมาก
พี่เนือยบอกว่า อากาศดีๆแบบนี้เหมาะแก่การ ...
เรากะพี่เลก้อพูดพร้อมกันว่า เหมาะแก่การนอน
นั่งกันอยู่ริมน้ำ
แดดสวยมาก
ไม่ร้อนไม่แรงจนเกินงาม
ลมพัดพริ้วๆ
เหมือนเมฆฝนเริ่มตั้งเค้ามาไกลๆ
อากาศครึ้มหน่อยๆ
แดดสวยมาก
ส่องลงมาต้องสีเขียวของใบไม้
สีเขียวของใบไม้สะท้อนสู่ผืนน้ำ
ส่งประกายเข้าสู่ดวงตาเรา
หน้าส่วนตัว
1711
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟCompletely
