28 พฤษภาคม 2547 02:22 น.
Completely
ฉันเพิ่งรู้ว่า ... ความสุขมันเป็นอย่างนี้ ... และมันดีได้ขนาดนี้ ... แถมยังหาไม่ยากอีกต่างหาก
สำหรับฉัน ... แม้มีงานมากมาย ... มีปัญหาให้แก้ไม่รู้จบ ... มีหลายคนไม่ชอบหน้า ... บางทีก็อกหัก ... หลายครั้งก็เหงาจนสุดจะทน
แต่ก็นี่แหละนะ ... ที่เขาเรียกกันว่าชีวิต
ถ้าเรายอมรับในสิ่งที่เราเป็น ... ไม่ไขว่คว้ามากไป ... ไม่งมงายเกินไป ... ไม่รักมากเกินไป ... และไม่ผูกใจเจ็บใคร ... ไม่อยากชิงดีชิงเด่นกับใคร ... ไม่ว่าร้ายใคร ... ไม่ริษยาใคร ... รักและพอใจในสิ่งที่เรามี และที่เราเป็น
ความสุขมันจะตามมาเอง ... จริงๆนะ
เพราะความสงบได้เข้ามาอยู่ในชีวิตเราแล้ว ... และนั่นก็คือ ความสุขไงล่ะ
บางวัน ... ฉันอยู่คนเดียว ... ในวันที่ท้องฟ้ามืดครึ้ม ... ละอองฝนโปรยปรายลงมา
ถ้าอยู่คนเดียว ... ไม่มีแฟน ... เพื่อนหายหัว ... ก็ลองคิดดูในแง่ดีสิ ... คิดไม่ให้ตัวเองเหงา
ดีจัง ... อากาศก็ดี เย็นสบาย ... ดีเหมือนกัน ... นอนทั้งวัน ... อากาศมันน่านอนขนาดนี้ ... เปิดตู้เย็น หาอะไรอร่อยๆกิน ... ชอบดูหนังก็เปิดทีวี ... ชอบฟังเพลงก็เปิดเพลง ... แล้วนอนซุกอยู่ในผ้าห่มผืนเย็น ... ลากโทรศัพท์มาไว้ข้างๆหมอน ... แล้วหมุนไปคุยกับเพื่อนสนิท ... คุยเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ ... ไม่งั้นก็หลับไปเลย ...
... มีความสุขดีจะตายไป ...
วันที่ท้องฟ้าสดใส ... ออกไปเดินเล่นซะ รับแสงอาทิตย์ซะมั่ง ... ถ้าแดดแรงมากก็ทา Sun Block ไว้ จะได้ไม่เป็นมะเร็งผิวหนัง ... หาหมวกสีสวยๆใส่ซะ จะได้ร่าเริง แถมกันผมเสียทรงได้อีกนะ ... ถ้ามีจักรยาน ... ก็ลากมันออกมาปัดฝุ่นหน่อย ... ปั่นซะบ้าง ดีกว่าไปเดินห้างเป็นไหนๆ ... สุขภาพดี แถมไม่เปลืองอีกต่างหาก ... เก็บเงินเอาไว้ซื้อหนังสือดีๆ ที่มันจรรโลงจิตใจ ... และยกระดับความคิดเราดีกว่า ... เอาไว้ซื้อซีดีเพลงเพราะๆ ... ซื้อน้ำผลไม้ดื่ม ... หรือว่าซื้อของขวัญให้ใครสักคน ... โดยไม่จำเป็นว่า วันนั้นต้องเป็นวันเกิดของเขา ... ก็ได้ ... ประทับใจดีออก
ฉันทำออกบ่อย ... ขี่รถไป ... ยิ้มไป
ยิ้มให้อะไร ... ให้ท้องฟ้า ... ให้ต้นไม้ ... ให้กับวันที่อากาศดีๆ ... ให้กับคู่รักที่เดินควงกันอย่างสวีทหวานแหวว ... ยิ้มไปเถอะ แล้วคุณจะมีความสุข ... ร่างกายจะได้หลั่งสารเอนดอร์ฟิน ... สารแห่งความสุข ออกมาไง ... อย่าไปแคร์ ... ไม่ต้องไปกลัว ว่าใครๆจะหาว่าเราบ้า ...
ชีวิตเรานะ ... ชีวิตของเรา ... ชีวิตเดียวด้วย ... จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ ... เพราะฉะนั้น ... อย่าไปกลัว ... ชีวิตเรา มันก็เป็นของเรา ... คนอื่นไม่เกี่ยว ... อะไรที่ทำแล้วมีความสุข ... ก็ทำมันไปเถอะ ... อย่าไปทำให้ใครเดือดร้อนเป็นใช้ได้ ...
หาความสุขให้ตัวเองเถอะ ... อยู่เงียบๆซะบ้าง ... อย่าบ้าไปกับชีวิตในโลกนี้ที่นับวันจะยิ่งจอมปลอมไปมากกว่านี้เลยนะ
เวลาฉันขอพรพระ ... ขอพรวันเกิด ... ขอพรต้นโพธิ์ ... หรือขอจากอะไรก็ตาม ... สิ่งแรกที่ฉันจะขอคือ ขอให้ฉันมีความสุข
เพราะเมื่อเรามีความสุข ... เราก็จะคิดดี ... เมื่อเราคิดดี ... คนอื่นที่อยู่รอบตัวเราก็จะมีความสุขด้วย ... แม้เราอยู่ในสถานการณ์ที่บีบคั้น หรือเป็นทุกข์เอามากๆ ... เราก็จะยังมีความสุข เพราะเราได้ปรับสภาพจิตใจของเราเอาไว้แล้ว ... และเราก็จะแบ่งปันความสุขไปให้คนข้างๆได้ด้วย ... แม้เขาอาจจะรับไปไม่มากนัก ... แต่อย่างน้อย ... เขาก็คงจะทุกข์น้อยลง ... ฉันเชื่อเช่นนั้น
คุณมีความสุขกันไหม ... ถ้าคุณไม่มี หรือยังมีไม่มากนัก ... ก็ลองทำตัวเองให้ว่างๆดูนะ ... อยู่กับตัวเอง ... อยู่กับอะไรที่เป็นสีเขียวๆ ... แล้วคุณจะดีขึ้น
ถ้าคุณมีความสุขดีแล้ว ... ดีใจด้วยนะ ... อย่าลืมแบ่งให้คนที่นั่งข้างๆบ้างล่ะ
2 พฤษภาคม 2547 22:50 น.
Completely
เคยได้ยินหลายคนพูดเคยถามกันว่า " ถ้าต้องเลือกในการต่อสู้ ... จะยอมฆ่าคนอื่นไหม ...ถ้าไม่ฆ่าเขา เขาก็จะฆ่าเรา "
หลายคนตอบว่า ... ก็ต้องชิงฆ่าก่อนสิ ... ไม่งั้น เราก็ตาย จะยอมได้ไง
หลายคนก็ตอบด้วยความเงียบ ... นิ่งไป
ฉันโดนคนถามแบบนี้มาเหมือนกัน ... ตอนนั้น ... ฉันพูดไม่ออก
มันเป็นคำถามที่บีบคั้นหัวใจพอๆกับที่เคยมีคนถามว่า " ถ้าเครื่องบินกำลังจะตก และเหลือร่มชูชีพอยู่เพียง 2 ตัว ต้องเลือกระหว่างเพื่อนรัก กับ คนรัก จะเลือกช่วยชีวิตใคร "
หรือคำถามที่ว่า " ถ้าอยู่ระหว่างทาง 2 ทาง ทางซ้ายเป็นคนรัก ทางขวาเป็นแม่ผู้แก่ชรา ถ้าเราเดินไปทางใด อีกทางจะล่มสลายลงไปในหุบเหวแห่งเปลวเพลิงทันที ... จะเลือกเดินไปทางใด ... จะเลือกที่จะรักษาชีวิตใคร "
จำได้ว่า ตอนนั้น ... ฉันแทบจะเป็นบ้า ... แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะช่วยชีวิต แม่ผู้ให้กำเนิด
กลับมาสู่คำถามเดิม
" ถ้าต้องเลือกในการต่อสู้ ... จะยอมฆ่าคนอื่นไหม ...ถ้าไม่ฆ่าเขา เขาก็จะฆ่าเรา "
ตอนนี้ ... ฉันได้คำตอบแล้ว
ฉันยอมตายดีกว่า ... ฉันเชื่อว่า ... หากฉันเลือกที่จะฆ่าเขา ... ฉันอาจจะอยู่รอดก็จริง แต่ไม่ช้า ... ฉันก็คงต้องฆ่าคนอื่นเพิ่ม เพิ่ม และเพิ่มอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ... หรือสักวัน ... ฉันก็คงถูกคนอื่นฆ่าตายอยู่ดี
ถ้าฉันตาย ... ชีวิตอันโหดร้าย .... ก็สุดเท่านั้น ไม่มีการจองเวรหรือระแวดระวังใคร
หลับไปตลอดกาล ... น่าจะเป็นสุขกว่า
การตาย เป็นเพียงการเปลี่ยนผ่านของชีวิตและจิตวิญญาณ ... เพียงร่างกายที่สูญสลาย ... แต่จิตยังคงอยู่
รอการเปลี่ยนสู่ชาติภพอื่นต่อไป ... ชีวิตเรา เป็นของเรา หากร่างกายนั้นไม่ใช่
คุณยอมตายหรือเปล่า?
หรือคุณเลือกที่จะถือมีดไว้ตลอดไป
ลองคิดดูนะ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟCompletely
หน้าส่วนตัว
1038
