13 กรกฎาคม 2548 23:43 น.
Completely
วิ่งไขว่คว้าหาความฝันที่ผันผ่าน
วันยิ้มหวานในกาลเก่าเล่าสหาย
รอยยับย่นปนดอกเลาดังลวดลาย
ในห้วงสายแห่งนที ณ ที่ไกล
คืนอดีตไหลเชี่ยวไม่เลี้ยวกลับ
เวลาลับไม่กลับย้อนไม่ร้องไห้
สิ่งดีเลวเราเคยก่อต้องปล่อยไป
หาชำระได้ไม่ในวันนี้
ฝันที่ฝันเคยฝันในวันก่อน
ให้รานรอนให้รวดร้าวเราเคยหนี
ฝันไม่สร้างฝันลอยในนทื
จมลงที่ๆที่เรียกว่า อดีตกาล
เมื่อแก่ตัวยิ้มหัวกับผองเพื่อน
บ้างลางเลือนบ้างลบหายที่เคยขาน
ต่างล้มหายตายจากไปตามกาล
รอยอบอุ่นแห่งวันวานมิจางไป
แม้ย้อนกลับคืนได้ในวันเก่า
กลับไปแก้เรื่องเล่าที่หวนไห้
แก้อดีตที่อยากเปลี่ยนเพื่อเปลี่ยนใคร
อนาคตคงบิดใบ้ให้เจ็บเจียน
วันนี้เมื่อวานฤาวันพรุ่ง
อรุณรุ่งทอแสงเพื่อขีดเขียน
ประวัติศาสตร์แห่งเวลาคือบทเรียน
หนึ่งชีวิตดังสังเวียนให้เรียนปราณ!
10 กรกฎาคม 2548 23:24 น.
Completely
หยุดเสียที ... พอดีกว่า
เปลืองเวลา ... ร้องไห้
เสียเวลา ... เสียใจ
เธอมีใหม่ ... เขาใหม่มา
ฉันเก่า ... "เรา" ... เท่านี้
สิ่งดีๆ ... ไม่เหลือค่า
เพียงเศษเสี้ยวของ ... "เวลา"
ที่มีค่าเพียง ... "คั่นใจ"
บอกลา ... วันคืนผ่าน
รอยวันวาน ... อันหมองไหม้
แม้ร้าวราน ... สะท้านใจ
จะก้าวไป ... แม้ไร้เธอ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟCompletely
1089
