จำ (สดุดีบรรพชนชาว 14 ตุลา)

Completely

ลืมเอ๋ยลืมเลือน
เสมือนทุกสิ่งอย่างเพิ่งผ่านพ้น
ห้วงความคิดทุกภาพยังหมุนวน
ทุกผู้คนกระจ่างแจ่มแย้มความจริง

ภาพเหตุการณ์วันก่อนเก่าเล่าฝันร้าย
ภาพผู้คนล้มตายคล้ายหยุดนิ่ง
เหลือเพียงอนุสรณ์ที่ถูกทิ้ง
เพื่ออ้างอิงประวัติศาสตร์ที่พลาดไป

ลืมเอ๋ยลืมแล้ว
คงไม่แคล้วนำเรื่องเก่ามาเล่าใหม่
ผ่านเคเบิ้ลผ่านสีสันศิวิไลซ์
เบ่งอำนาจบาตรใหญ่ในแผ่นดิน

ภาพเหตุการณ์วันนี้ที่เมืองหลวง
บุกทะลวงทุบทลายมลายสิ้น
เลือดล้างไทยใครสิ้นชาติขาดชีวิน
รอขวานทองแหว่งวิ่นค่อยสำนึก?

ลืมเอ๋ยลืมจำ
รอยน้ำตายังตอกย้ำตกผลึก
คราบโลหิตไม่เปลี่ยนแปรในแผลลึก
ย้ำให้นึกถึงฝันร้ายในวันวาร

จะกู่ก้องร้องทำไมในวันนี้
กล้าเรียกร้องสิทธิ์เสรีอย่างกล้าหาญ
พื้นที่เหยียบแดนที่ย่ำมายาวนาน
ใครวายปราณให้ชาติคงอสงไขย

จำเอ๋ยจำมั่น
กี่หมื่นพันผู้ล้มหายช่วยเราไว้
สมัครสมานหวงแหนในแดนไทย
อย่าปล่อยให้'มารคราบคน'มาปล้นเมือง