7 เมษายน 2547 17:26 น.
Completely
พูดไปสองไพ่เบี้ย..นิ่งเสียตำลึงทอง
ตฤณ
ยังคงเป็นที่หนึ่งอยู่เสมอ...
หลังจากเธอเฝ้าเพียรถามกันหลายหน
ยังเป็นคนแสนดีที่ฉันอุทิศตน
เติมหัวใจให้เปี่ยมล้นจนเต็มใจ
หากแต่เพียงในวันนี้...
คนดีหาใช่ที่หนึ่งอีกต่อไปไม่
อย่าถามฉันด้วยเพราะเหตุผลอันใด
ลองถามใจตัวเธอเองแล้วทบทวน
เก็บคำถามในใจมาก็นาน
ไม่เคยเอ่ยวาจาถามแกล้งเสสรวล
เธอเองเป็นฝ่ายเริ่ม...ใจเรรวน
รับไปซะคำตอบห้วน ห้วน จากหัวใจ
พูดไปสองไพ่เบี้ย..นิ่งเสียตำลึงทอง
เธอมาสะกิดแผลกัน...ลองของ?รับไม่ได้
โกหก ลวงหลอก กลิ้งกลอกทำไม
หรือเห็นฉันโง่งมงาย ง่ายจึงลวง
แล้วคนนั้นน่ะใครกันคะ
ฉันเพียงพอแล้วกับการเฝ้าหึงหวง
อย่าได้ริเอ่ยปากถามความกำกวม
จากปากชายหลอกลวง..เฉกเช่นเธอ
ตำลึงทองก็ไร้ค่า หากเธอร้างลาไปจากฉัน
Completely
เธอบอก ฉันยังคงเป็นที่หนึ่งอยู่เสมอ
แต่ในแววตาเธอมันไม่ได้บอกอย่างนั้น
สิ่งที่ฉันเห็น คือความว่างเปล่าอันเงียบงัน
ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น ... ไม่เข้าใจ
ฟังถ้อยคำเธอแถลงแจงความคิด
ทุกเหตุผลคือ ฉันผิด ... ใช่ไหม
เธอบอกว่าฉันกลอกกลิ้งชิงหัวใจ
แล้วกลับร้างลารักไว้มีใหม่มา
บอกว่าเขาคือเพื่อน ... เพื่อนเท่านั้น
ความสัมพันธ์เพียงมิตรลิขิตค่า
เธอไม่เชื่อความคลอนแคลงแสดงมา
บอกให้ฉันพลันรู้ว่าเธอเปลี่ยนไป
เพียงภาพฉันกับเขาเดินเคียงกัน
เธอกลับคิดไปร้อยพันสรรค์เรื่องใหม่
ต่อแต่งเติมเสริมพร้อมตรอมหัวใจ
ความมั่นคงขาดหายทลายลง
อยากบอกเธอคนดีที่ฉันรัก
ให้ประจักษ์ความจริงสิ่งประสงค์
ฉันรักเธอเสมอต้นตลอดคง
โปรดมั่นคงในรักและภักดี
เราจะมีกันและกันตลอดไป
โปรดเชื่อใจ ... ฉันไม่คิดจะหน่ายหนี
มีสิ่งใดโปรดเอื้อนเอ่ยถ้อยวจี
เราจะร่วมครองชีวีจนชีพวาย
7 เมษายน 2547 16:33 น.
Completely
สุดรัก
เคยสมัครภักดิ์คู่อยู่เคียงใกล้
เคยเป็นดังสุดสวาทแทบขาดใจ
เคยห่วงใยใกล้ชิดสนิทกัน
สุดรัก
กลับมาร้ายทำลายสลายฝัน
กลับมาลวงเล่นหลอกปอกสัมพันธ์
กลับคืนวันที่เคยให้ไม่กลับคืน
สุดรัก
สุดยากแท้หัวใจให้ทนฝืน
สุดที่รักครานี้กลับกล้ำกลืน
น้ำตารื้นหลั่งรินสุดสิ้นใจ
7 เมษายน 2547 15:33 น.
Completely
เจ็บไม่จำ ... นะหัวใจ
ไม่เข็ดหรือไง ... ที่ใครทอดทิ้ง
ไม่รู้สึกรู้สา ... ว่าน้ำตามันเค็มจริง
โลกมันหยุดนิ่ง ... ทุกสิ่งมันหายไป
รักเขา ... เขาไม่รัก
ทำไมไม่หักใจให้ได้
จะทนช้ำอีกนานไหม
เจ้าหัวใจไม่รักดี
เจ้าก็เห็นอยู่ตำตา
เขาเห็นเราไม่มีค่า ... เห็นไหมนี่
โง่งมดักดานมานานปี
หัดเปิดตาซะที ... เจ้าหัวใจ
พูดกับตัวเองเป็นวันวัน
อยู่กับรักช้ำช้ำ กับความร้าวไหว
ปลอบตัวเอง ... ด่าหัวใจ
ไปจำเขาทำไม ... ไม่หัดลืม
7 เมษายน 2547 15:20 น.
Completely
เธออาจไม่มีฉันในสายตา
แต่เธอมีค่า ... ในใจฉัน
ทุกช่วงเวลาที่เราพบกัน
คือความผูกพันคงมั่นในใจ
ฉันรักเธออย่างแน่วแน่
เป็นความรู้สึกจริงแท้แก้ไม่หาย
มองดาวมองเดือนลอยเลื่อนมากมาย
เหมือนเป็นเส้นด้ายถักใจให้เธอ
เธออาจไม่เชื่อในพรหมลิขิต
และมองว่าฉันมีความคิดที่พร่ำเพ้อ
แต่ฉันรู้ดีกว่าใคร ... รู้ตั้งแต่วันแรกที่เราพบเจอ
ว่าฉันและเธอเกิดมาเพื่อคู่กัน
วันนี้เธออาจมองฉันผ่านเลยไป
แต่มันไม่ลดทอนความรักมากมายในใจฉัน
เธออาจไม่เชื่อวันนี้ ... แต่คอยดูนะ ... สักวัน
เธอจะเชื่อในฉัน ... ว่าเราเป็นคู่ของกัน ... นิรันดร
7 เมษายน 2547 14:24 น.
Completely
Summer!
ร้อนจนเว่อร์เพ้อจนบ้า
ร้อนแผดเผาเฉาช้าช้า
น้ำในตายังแห้งเหือด ...
Sun Shine!
กรีดน้ำตาเป็นหยดเลือด
อาทิตย์ชิงเชือด
ดินผากดูดเลือดเหือดไป
Tree!
ปลิดใบผีปลิวมาใกล้
ความหวังล่องลอยหลุดไกล
น้ำใจยากไร้น้ำฟ้า
City!
แสงแดดแผดจ้า
น้ำใจใกล้ตายช้าช้า
น้ำตาใช้หยดรดดิน
Summer ... ฤดูกาลผ่านไปไม่สิ้น
Sun Shine ... ส่องใจลงสู่ผืนดิน
Tree ... เติบโตชีวิน
City ... ใจคนคืนถิ่น ... ตราบสิ้นใจ
หน้าส่วนตัว
2170
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟCompletely
