
๑ กินน้ำตาต่างข้าว ทิพยรส
ในอกเร่าเก็บกด เจ็บกล้ำ
กายหมองผ่ายเพรงพจน์ สะทก ใจเนอ
คำอย่าคืนถามย้ำ พี่ต้องตรวนเคย
๑๑๑๑๑

๑ หากยังมีอะไรถวิล มุกหล่นดินสิ้นแววพิศใกล้
บาดลึกรู้สึกซ้ำร่ำไห้ ยังเจ็บอยู่ในใจเสมอ
ปรารถนามิกล้าพร่ำเผลอ ยิ่งใครเดินห่างไกลสุดคว้า
ยามใดไม่สิ้นแรงโหยหา ใจประดับเดือนดาว
คืนนี้ยินคำหาเหตุร้าว เจ็บล่วงดึกมิสร่าง
๑๑๑๑๑