ผมตื่นขึ้นมาเพราะความหนาวและความหิว ถ้านอนต่อกลัวปลิดปลิวและเป็นอื่น ไม่รู้เป็นไรเป็นเช่นนี้นี่อีกคืน มานั่งคิดออกขื่นขื่นในห้วงครวญ นึกอยากร้องเพลงขึ้นดื้อดื้อ คิดไม่ออกหัวมันตื้อใจมันป่วน เพลงที่นึกไม่ออกขำไม่สำรวล สำนึกหนึ่งมันชวนให้ครุ่นไป ------------------------------------- คิดถึงเธอ...ประชาธิปไตย ประชาชนมีสุขดีอยู่หรือหือ เราแบกและเราถือสิ่งไหน เรี่ยวแรงของเราถอยแหละถม เราพากันนิยมอะไร เงียบเฉยต่อคำหยันแสยง ประชาธิปไตยสิ้นแรงลงไป เหลือแต่การเลือกตั้ง ประชาชนโดนดันหลังเข้าไป ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ เสร็จแล้วก็โดนถีบออกมา ในนามที่อ้างว่าอะไร ฮือ.....คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ.. คิดถึงอยู่เสมอ ประชาธิปไตย ฯ
14 ตุลาคม 2547 04:10 น. - comment id 350695
กี่รอบตุลา ประชายังหนาวและหิว
14 ตุลาคม 2547 08:08 น. - comment id 350742
ไม่เคยตื่นมาเพราะความหิว รึว่ากินเต็มสตรีมก่อนกลิ้งบนที่นอนอ มะรู้ รู้แต่ ว่า หนาว ๆ หนาว ใน เดือนตุล เหมือนกัน ทุกๆๆครั้งที่เวียนมา แต่ก็รักเดือนตุลา แหละ
14 ตุลาคม 2547 08:27 น. - comment id 350752
คิดถึงเหมือนกันค่ะ
14 ตุลาคม 2547 13:03 น. - comment id 350910
มาร่วมคิดถึงประชาธิปไตยเป็นเพื่อนกลอนนะ ^o^
14 ตุลาคม 2547 18:43 น. - comment id 351122
มาร่วมคิดถึง...ประชาธิปไตย ประชาธิปไตยที่ไม่ได้เป็นแค่เพียงเส้นขนานอีกต่อไป
14 ตุลาคม 2547 22:00 น. - comment id 351254
ยังพลิกไปหลากรูปแบบการเขียน....ดีครับ ว่างมาอ่านเสมอครับ....
14 ตุลาคม 2547 22:06 น. - comment id 351258
ใคนหนอถีบคุณได้ .. ขำเลยเนี่ย
15 ตุลาคม 2547 16:42 น. - comment id 351658
^_^ อิอิขำคำของคุณอัลมิตรา555
15 ตุลาคม 2547 16:59 น. - comment id 351682
นักเลือกตั้งไงครับ พี่เบิ้ม ก็คุณชินใต้แหละ