อินทรีน้อย
คนน่ารัก.......ของฉัน
ดวงตะวันยังสาดแสงดูสดใส
ใบไม้ร่วงยังเริ่มผลิอีกรุ่นใบ
ฟ้าหมองไปยังสดใสยามเมฆลา
คนน่ารัก.......ของฉัน
กี่ร้อยพันคนที่ตั้งปรารถนา
เจ็บเหน็บหนาวเท่าใดกว่าได้มา
ได้โปรดรู้เถิดว่าไม่กี่คน
คนน่ารัก.........ของฉัน
คืนและวันผ่านไปใยสับสน
ดาวยังคงประดับเบื้องนภดล
ใครบางคนอ้อนวอนเจ้าเลิกเศร้าตรม
คนน่ารัก........ของฉัน
ยามหนาวนั้นยังรู้หาผ้ามาห่ม
ยามทุกข์ท้อใยมัวห่วงห้วงอารมณ์
ทิ้งให้จมถมสายธารกาลเวลา
คนน่ารัก.........ของฉัน
บางความฝันอาจทำร้ายให้ปวดปร่า
หากเธอยอมลืมตาตื่นลุกขึ้นมา
ฝันร้ายนั้นก็ไร้ค่าอย่ากลัวเลย