แก้วประเสริฐ
ดุจดั่งมาลี
ตะละแม่งามเด่น ดุจดั่งเช่นกุหลาบหอม
วจีกายอ่อนน้อม สุดจะหวั่นระริกชวน
พินิจเพ่งงามพักตร์ สุดจะหักและคร่ำครวญ
หากน้องปะรัญจวน สิเน่หาลุไหวหวั่น
โอ้อกเอ่ยรันทด สุดจะปดสิ่งกระสัน
มอบรักสู่อนันต์ แม่ก็หวนลุแสบทรวง
แม้นหักปะทั้งหลาย สุดกระจายกลิ่นใยยวง
ซึ้งหอมจะแนบทรวง กลิ่นกุหลาบขจรผัน
หอมห้วงสู่ความรัก มิจะพักซึ่งความฝัน
กายเจ้ากระแจะจันทร์ ปะสุขพลิ้วละลิ่วใจ
มาลีก็ปราศสู้ แด่พธูสู่สดใส
งามนักยิ่งกว่าใคร สู่สิ่งหอมปะเอียงอาย
หัวอกก็แห้งเหี่ยว สุดจะเลี้ยวก็ละลาย
เหหันสิ่งบานปลาย ที่ละหอมรุดรอนจร
หน้าส่วนตัว
1666
55
0
