ธมกร [ศิวกานท์ ปทุมสูติ]
กลางเคียวจันทร์เกี่ยวฟ้า.....คืนแรม
เธอนั่งทอผ้าแซม.................ห่มฟ้า
ซิ่นแสงแข่งดาวแวม............วาวจรัส
ดึกดื่นมิเหนื่อยล้า................เพื่อผ้าผืนนวล
เก็บมวลปุยเมฆฝ้าย............ใส่ตะกอ
กระตุกกี่ถี่ชะลอ................... รักรั้ง
กระสวยส่งด้ายทอ................ใจโลก
ตลอดรัตติกาลตั้ง................. จิตตั้งใจผจง
ส่งวิญญาณผ่านเส้น.............ใยแสง
มัดหมี่มัดฝันแพง.................พร่างแพร้ว
สลับลายเลื่อมลายแรง......... ลายเหงื่อ
งามหัตถ์หยาดเพชรแก้ว......กิ่งรุ้งดาริกา
วสุธานี้มืดแท้...................... มืดทน
เธอจักทอห่มกมล................ มืดนั้น
กี่ผืนกี่