นายธนา
ดอกงิ้วบานสะพรั่งกลางป่างิ้ว
ลมระลิ่วระลอกหวนชวนชื่นฉ่ำ
หยาดน้ำค้างหยดย้อยค่อยพรมพรำ
ละอองน้ำชุ่มฉ่ำทั้งผืนดิน
เย็นยะเยือกเฮือกสุดท้ายของปลายหนาว
หอบความว้างว่างเปล่าไปหมดสิ้น
สายลมหนาวระลอกท้ายพัดรวยริน
ชโลมใจชโลมดินสิ้นเหลือไร
พลิ้วใบไผ่ไหวตามสายลมเรื่อยเรื่อย
ทิ้งความเหนื่อยเหมื่อยอ่อนค่อยผ่อนไหว
ปลดความเหงาปล่อยความเศร้าปวดร้าวใจ
ให้พัดผ่านพาไปตามสายลม
มวลไอหนาวคราวนี้ระลอกใหญ่
โอบอ้อมไอเย็นอุ้มคลุมปกห่ม
หนาวเอ๋ยหนาวหนาวคราวนี้ร้าวระบม
จักระทมสักเพียงใดหนอใจกาย
ระลอกหนาวระลอกนี้แม้นหนาวนัก
ใจจงพักผ่อนเถิดอย่าเฉิดฉาย
แม้นหนาวนี้จะหนาวเหน็บเจ็บจวนตาย
ก็เป็นเพียงเฮื
1555
4
0
หน้าส่วนตัว
