kongdin
@@แต่วันนี้ที่มาหน้าละห้อย
ใจดวงน้อยเศร้านักถึงรักหวาน
ดุจดั่งถูกมีดกรีดอดีตกาล
ภาพที่ผ่านกัดกร่อนหลอนอารมณ์
เพื่อนกระเซ้าเย้าเล่นเห็นฉันเงียบ
มือเย็นเฉียบคิดเรื่องหลังนั่งขื่นขม
..คิดทำไม..อดีต..คิดแล้วตรม..
อย่าปล่อยใจให้จมคลื่นลมลวง
เสี้ยวชีวิตนักศึกษาช่างน่าขัน
เดี๋ยวรัก..เดี๋ยวโกรธกัน..วันหลายช่วง
ไม่แน่นอนอะไรใดทั้งปวง
บางครั้งห่วง..กลับแค้น..แน่นอุรา
เป็นช่วงหนึ่งของใจแห่งวัยหวาน
ยามเมื่อผ่านเลยลับกลับคิดหา
เหลือเพียงซากความชํ้าและนํ้าตา
ไม่มีค่า..กับใคร..ให้จดจำ
ถึงเนินบ้านเขาขาดอนาถนัก
ขอรักอย่าให้ขาดอนาถซํ้า
แต่ถ
724
0
0
หน้าส่วนตัว
