White roses
มนต์เสียงกลอน..เกี่ยวกระหวัด..รัดรึงจิต
ใครพิชิต..หัวใจพี่..นี้กันหนอ
มองลูบไล้..อ่านบทกวี..ที่หน้าจอ
ระวังหนอ..แสงแกรมม่า..ทำตาลาย
ชมว่าแสน..ไพเราะ..เสนาะพริ้ง
เป็นยอดหญิง..มือเซียน..พี่เขียนไว้
เธอกระชาก..หัวใจพี่..จากอกไป
หวามฤทัย..ใคร่อิงแอบ..แนบนวลนาง
ไม่ได้อ่าน..กลอนเธอ..ละเมอฝัน
ผีร้ายนั้น..กระชากปลุก..มาลุกนั่ง
กระส่ายกระสับ..เอกา..พะว้าพะวัง
ดุจมนต์สั่ง..ให้เตลิด..มาเปิดคอมพ์
เฝ้าถนอม..ตอมอ่าน..ไม่ทานข้าว
ทำตาวาว..นั่งสับสน..จนผ่ายผอม
มองทะลุ..ผ่านเครื่องมา..หาเจ้าจอม
หวังดมดอม..กลิ่นกลอนกานต์..ซ่านหัวใจ
ไม่ยอมบอก..ชื่อน้องนาง..อยู่กลางจิต
พี่ปกปิด..เก็บถนอม..